Η βρώσιμη πράσινη ελιά της Χαλκιδικής κατακτά και τις
Σεϋχέλλες. Η εξαγωγή της από έναν ελληνικό τουριστικό παράδεισο σε έναν
άλλο του Ινδικού Ωκεανού έχει περισσότερο συμβολική αξία, αλλά αποτελεί
χαρακτηριστικό παράδειγμα των ελπίδων που μπορεί να φέρει ένα τοπικό
προϊόν για την οικονομία μιας περιοχής.
Η ελιά της Χαλκιδικής
-άγνωστη στην πλειονότητα των Ελλήνων- έχει κατακτήσει τις αγορές της
Ευρώπης, των ΗΠΑ, του Καναδά, του Ιράν, του Αζερμπαϊτζάν, της
Αυστραλίας, μπήκε πρόσφατα στην κινεζική αγορά και σύντομα αισιοδοξεί
ότι θα συμπεριλαμβάνεται στον κατάλογο των ευρωπαϊκών προϊόντων με
Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης. Ο σχετικός φάκελος με το ελληνικό
αίτημα βρίσκεται στην αρμόδια ευρωπαϊκή επιτροπή και καθώς έχουν καμφθεί
οι αντιρρήσεις βελγικών και καναδικών συμφερόντων αρμόδιοι παράγοντες
της........
περιφερειακής ενότητας Χαλκιδικής δηλώνουν ότι η πράσινη ελιά της σε
λίγο καιρό θα ανταγωνίζεται το σημαντικό έσοδο του τουρισμού.
Η
αδυναμία των αγροτικών συνεταιρισμών, που υποβαθμίστηκαν τα τελευταία
χρόνια σε όλη την Ελλάδα, ανάγκασε πολλούς παραγωγούς και μεταποιητές
της πράσινης ελιάς να αναζητήσουν την τύχη τους. Με συνεργασίες στην
αρχή σε εταιρείες χωρών της Ε. Ε., μέσω εξαγωγικών ελληνικών εταιρειών,
αλλά και μεμονωμένα οι παραγωγοί-μεταποιητές πράσινης ελιάς κατάφεραν να
την ταξιδέψουν σε άγνωστες περιοχές.
Η διατροφική της αξία σε
συνδυασμό με την ανοδική τάση που καταγράφεται στη ζήτηση του
αγουρελαίου που παράγεται από τον καρπό της, την κάνουν περιζήτητη.
Γεμιστή με πιπεριά, αμύγδαλο, λεμόνι, πορτοκάλι, σκόρδο, τυρί, μπαίνει
στις κουζίνες όλου του κόσμου. «Κάθε χρόνο η περιοχή παράγει από 60.000
έως 80.000 τόνους, το 60 - 70% των οποίων εξάγεται σε τέσσερις ηπείρους.
Εχουν συσταθεί 80 μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις μεταποίησης. Υπερέχει
λόγω και μεγέθους (πράσινες ελιές-μαμούθ) των αντίστοιχων της Τουρκίας,
του Μαρόκου, της Αιγύπτου και άλλων χωρών. Καλύπτει 330.000 στρέμματα
σε όλη τη Χαλκιδική. Παράγει σήμερα 7.000 τόνους εκλεκτού αγουρελαίου,
αριθμεί 6 εκατ. δένδρα και δεν υπάρχει κάτοικος της Χαλκιδικής που να
μην την καλλιεργεί», λέει ο προϊστάμενος της διεύθυνσης Αγροτικής
Αναπτυξης Χαλκιδικής κ. Κ. Τερτιβανίδης. «Το μικροκλίμα της περιοχής
είναι αυτό που καθορίζει την ευδοκίμησή της» προσθέτει, και ως απόδειξη
είναι η παλιότερη άκαρπη προσπάθεια να ευδοκιμήσουν ελιές Καλαμών στη
Χαλκιδική και Χαλκιδικής στη Μεσσηνία. Η Λιβύη μάλιστα κάποια χρονιά
εισήγαγε 250.000 δενδρύλλια Χαλκιδικής με σχεδόν μηδενικό αποτέλεσμα.
«Ολα αυτά τα ιδιαίτερα στοιχεία είναι που καθιστούν την πράσινη ελιά της
Χαλκιδικής προϊόν ΠΟΠ» ανέφερε ο γεωπόνος κ. Ι. Μουτάφης, που είχε
αναλάβει τη συγκρότηση του σχετικού φακέλου. Στο παρελθόν για μεγάλο
διάστημα οι βρώσιμες ελιές Χαλκιδικής που δεν είχαν υποστεί επεξεργασία
βαφτίζονταν ως προς την προέλευση ανάλογα με τη γειτονική χώρα που τις
εισήγαγε, αλλά τελευταία αυτό αλλάζει.
Καλύτερη οργάνωση
«Ωστόσο,
είναι μεγάλη πίκρα να βλέπεις την ελιά που πούλησες 60 ή 80 λεπτά το
κιλό να πωλείται στο εξωτερικό 2,5 ευρώ τα 200 γραμμάρια», δηλώνει ο Π.
Χλιάπας, ένας νέος σε ηλικία παραγωγός. Η καλλιέργεια της πράσινης ελιάς
απαιτεί σημαντικό κόπο και έξοδα και αρκετές φορές το κέρδος για τους
παραγωγούς είναι χαμηλό (10 - 20 λεπτά/κιλό). Η αναγνώριση ως ΠΟΠ θα
μεταβάλει το σκηνικό εξασφαλίζοντας προστασία από τους ανταγωνιστές και
διασφαλίζοντας θετικές εμπορικές προοπτικές σε μια περίοδο που η
ελληνική οικονομία έχει μεγάλη ανάγκη. «Χρειαζόμαστε καλύτερη οργάνωση,
υπογραμμίζει ο κ. Χλιάπας, και αναβάθμιση της συνεταιριστικής
προσπάθειας».
Εν όψει της νέας συγκομιδής και καθώς οι προβλέψεις
για τη φετινή παραγωγή δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικές, πρόεδροι
συνεταιρισμών από την ευρύτερη περιοχή της Ορμύλιας καλούν τους
παραγωγούς να μην πουλήσουν κάτω του κόστους. Να δώσουν την ψιλή ελιά
πάνω από 60 λεπτά ή να προτιμήσουν να τη βγάλουν αγουρέλαιο.
Του Θαναση Τσιγγανα
http://news.kathimerini.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου