Ντομάτες, αγγουράκια, πιπεριές,
κολοκυθάκια, αλλά και βασιλικός, άνηθος, δυόσμος, μαϊντανός... Αληθινά
μποστάνια, μικρότερης ή και εξαιρετικά ικανοποιητικής παραγωγής,
ξεφυτρώνουν σιγά σιγά τον τελευταίο χρόνο σε γλάστρες, μπαλκόνια και
ακάλυπτους χώρους πολυκατοικιών.
Εικόνες ίδιες μ' αυτές που αντίκριζε κάποιος στις προσφυγικές αυλές,
τις γεμάτες με τενεκεδένια κουτιά - γλάστρες που μοσχοβολούσαν βασιλικό,
μπορεί κανείς και σήμερα να δει στις πολυκατοικίες και τα........
ρετιρέ.
Είναι λόγω της οικονομικής κρίσης που ξαφνικά άρχισε ο κόσμος να
γίνεται παραγωγός; «Σε κάθε καταστροφή, ο άνθρωπος στρέφεται στη γη. Για
πολλούς λόγους», λέει ο γεωπόνος Γρηγόρης Νικολαΐδης, πρόεδρος του
Γεωπονικού Συλλόγου Μακεδονίας - Θράκης και αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας
Ομοσπονδίας Γεωπόνων, που επισήμανε ότι πράγματι το ενδιαφέρον των
πολιτών έχει αυξηθεί κατακόρυφα.
Είτε λόγω οικονομικής κρίσης (αν και οι επίδοξοι παραγωγοί γρήγορα
διαπιστώνουν ότι απαιτείται μεγαλύτερη καλλιέργεια για να ικανοποιήσουν
πλήρως τις ανάγκες μιας οικογένειας) είτε λόγω μιας ολοένα και
αυξανόμενης ανάγκης για ποιότητα, μιας ανάγκης για «να ξέρουμε επιτέλους
τι τρώμε», οι κάτοικοι των «γκρίζων» πόλεων πρασινίζουν τα μπαλκόνια
τους, μετατρέπονται σε γεωργούς μικρής κλίμακας, διοχετεύουν τη
δημιουργικότητά τους σε κάτι απλό, αλλά χρήσιμο, στην καλλιέργεια
κηπευτικών.
Από τη γλάστρα στην κατσαρόλα
«Στο μπαλκόνι μου καλλιεργώ τέσσερις διαφορετικές ποικιλίες ντομάτας
και τέσσερις ποικιλίες πιπεριάς. Παράλληλα, έχω γλάστρες με όλα τα
αρωματικά φυτά, δυόσμο, μέντα, βασιλικό, δεντρολίβανο, τα οποία
χρησιμοποιώ στο φαγητό. Από τη γλάστρα στην κατσαρόλα», λέει γελώντας ο
Νώντας Παπαδόπουλος.
Η πρώτη του προσπάθεια έγινε πέρυσι, αλλά δυστυχώς οι ντοματιές του
γέμισαν με ζιζάνια. Φέτος, ο κ. Παπαδόπουλος είναι σαφώς πιο
οργανωμένος: όχι μόνο έχει στραφεί σε φυσικά λιπάσματα και ήπια
ζιζανιοκτόνα, αλλά έχει εντοπίσει και σπόρους καθαρά βιολογικούς, ενώ
έχει ο ίδιος κατασκευάσει και τις αυτοσχέδιες γλάστρες στον κήπο του!
«Δεν είναι, λοιπόν, τόσο η οικονομία όσο η ποιότητα, που ξέρεις πια ότι
έχουν τα κηπευτικά στο πιάτο σου», προσθέτει.
Μέχρι και... φράουλες μπορεί κάποιος να δει σε μια γλαστρούλα στο
μπαλκόνι του Γιώργου Ελευθεριάδη, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Ο ίδιος
βέβαια είναι πραγματικά περήφανος για τις μελιτζάνες του, που
επιδεικνύει με καμάρι στις φωτογραφίες στην υπερσύγχρονη συσκευή του
κινητού του. «Ο κήπος μου δεν παράγει μεγάλες ποσότητες. Παράγει, όμως,
εξαιρετικά νόστιμα προϊόντα, αφού η γεύση τους δε συγκρίνεται με την
πλειονότητα των προϊόντων που κυκλοφορούν στην αγορά», λέει. Με
ειλικρίνεια, βέβαια, σπεύδει να δηλώσει ότι το μποστάνι του είναι στην
ουσία δημιούργημα του πατέρα του, ο οποίος και έσπευσε να εκμεταλλευτεί
το μεγάλο μπαλκόνι στο ρετιρέ του γιου του. Ωστόσο, με το πέρασμα του
χρόνου, ο κ. Ελευθεριάδης αγάπησε τον κήπο αυτόν, όχι τόσο λόγω των
προϊόντων που τελικά του χαρίζει, αλλά κυρίως λόγω της μαγικής αυτής
διαδικασίας, που ξεκινά με τη σπορά των καρπών και συνεχίζεται σταδιακά
με την ανάπτυξή τους.
Ξαναγυρίζουμε στη γη
«Η μεγάλη παραγωγική δύναμη αυτής της χώρας ήταν και είναι η γεωργία.
Ασχέτως αν όλα τα προηγούμενα χρόνια κυνηγούσαμε τις χρυσά
επιδοτούμενες καλλιέργειες, όπως το βαμβάκι και τα σιτηρά,
καταστρέφοντας τις παραδοσιακές καλλιέργειες, μεταξύ των οποίων και τα
κηπευτικά. Σήμερα, παρατηρείται και πάλι στροφή σ' αυτές τις
παραδοσιακές καλλιέργειες, ο κόσμος ξαναγυρίζει στη γη. Είναι ενδεικτικό
ότι σύμφωνα με υπάρχοντα στοιχεία, το 2010 40.000 κάτοικοι της Αττικής
γύρισαν στα χωριά τους, ενώ σε ένα έτος αυξήθηκαν κατά 37% οι
εργαζόμενοι στη γη (αγρότες και εργάτες)», προσθέτει ο κ. Νικολαΐδης και
επισημαίνει ότι η Πολιτεία θα πρέπει να βοηθήσει σ' αυτήν τη νέα
«διανομή» της γης, για να γίνει όσο το δυνατόν πιο σωστά. Οσο για
τους... γεωργούς του μπαλκονιού, ο κ. Νικολαΐδης τους προτρέπει να
πείσουν και άλλους να κάνουν το ίδιο. «Για να έχουν μια τάξη μεγέθους,
θα πρέπει να πούμε ότι επτά ντομάτες μπορούν να θρέψουν μια οικογένεια»,
λέει γελώντας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου