στον πρωθυπουργό να περάσει το μνημόνιο με 180 ψήφους. Υπογραμμίζει ότι το «θέμα δεν είναι αν σέρνεται η κυβέρνηση, αλλά να μη σέρνεται η χώρα. Και για να μη σέρνεται η χώρα πρέπει να υπάρχει μια σταθερή κυβέρνηση, αλλά όχι μόνη της».
Οι προτάσεις του κ. Σαμαρά στο «Ζάππειο ΙΙ» ανοίγουν νέο μέτωπο μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης ή υπάρχει περιθώριο συμφωνίας των δύο μεγάλων κομμάτων για την έξοδο από την κρίση;
Η στείρα και τεχνητή αντίθεση «υπέρ ή κατά του μνημονίου» μεταξύ των κομμάτων που πιστεύουν σε γενικές γραμμές στην ευρωπαϊκή πορεία της χώρας πρέπει να σταματήσει. Το ζητούμενο ήταν και είναι να αποκατασταθεί η δημοσιονομική κυριαρχία της χώρας, να μειωθεί το έλλειμμα, να φτάσουμε το ταχύτερο σε πρωτογενή πλεονάσματα, να επανέλθουμε σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, να αποκαταστήσουμε τις εισοδηματικές απώλειες, να καταστήσουμε διαχειρίσιμο το δημόσιο χρέος. Αυτό το έργο είναι τεράστιο και επίπονο. Απαιτεί εθνική ενότητα και επιστράτευση, κοινωνική συνοχή και πολιτική συναίνεση.
Ο κ. Σαμαράς είπε ότι δεν προσφέρεται η Ν.Δ. για συναίνεση σε λάθος πολιτική.
Ο κ. Σαμαράς παρουσίασε ιδέες και μακροοικονομικά σενάρια. Η κυβέρνηση εξετάζει ούτως ή άλλως πλήθος ιδεών και προτάσεων. Το δύσκολο είναι η πλήρης και αποτελεσματική εφαρμογή ενός ολοκληρωμένου εθνικού σχεδίου ανασυγκρότησης. Εκεί είναι που χρειάζεται συναίνεση και υπευθυνότητα στο όνομα της αλήθειας, που δεν αρκεί να τη λέμε, πρέπει και να την καταλαβαίνουμε, σε όλες της τις διαστάσεις, με όλους τους κινδύνους που επαπειλούνται. Ας κρατήσουμε συνεπώς, από όσα είπε ο κ. Σαμαράς, όσα θα μπορούσαν να γίνουν αντικείμενο ευρύτερης συμφωνίας.
Πώς είναι όμως δυνατόν να πιστέψει ο πολίτης ότι το μνημόνιο είναι ένα πραγματικό σχέδιο σωτηρίας της χώρας, όταν κάθε λίγο και λιγάκι απαιτούνται νέα σκληρά μέτρα;
Η ουσία του μνημονίου είναι η πολιτική συμφωνία της Ελλάδας με τους εταίρους και δανειστές της για την προφανή ανάγκη να ανασυγκροτηθεί το κράτος, και να καταστήσουμε ανταγωνιστική και βιώσιμη την ελληνική οικονομία. Στην ίδια την καρδιά του μνημονίου που είναι το δάνειο των 110 δισ., είχαμε θετικές αλλαγές ως προς τον χρόνο αποπληρωμής και ως προς το επιτόκιο.
Ο στόχος για έξοδο της χώρας στις αγορές το 2012 είναι εφικτός;
Ολοι αντιλαμβάνονται πως η βασική δημοσιονομική πρόβλεψη για έξοδο στις αγορές το 2012 δεν είναι τώρα εφικτή, εάν δεν υπάρχει μια θεσμική εγγύηση από τους εταίρους ότι σε κάθε περίπτωση θα καλυφθούν οι δανειακές ανάγκες της χώρας. Είναι επίσης απολύτως αναγκαία η θεσμική εγγύηση της ΕΚΤ ότι το ελληνικό τραπεζικό σύστημα είναι απολύτως διασφαλισμένο ως αναπόσπαστο τμήμα του ευρωπαϊκού συστήματος. Η βασική μακροοικονομική πρόβλεψη που είχε γίνει αρχικά, πως θα έχουμε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης από το δεύτερο εξάμηνο του 2011, τώρα πρέπει να υποστηριχθεί με μέτρα που έχουν και δημοσιονομική αλλά και αναπτυξιακή κατεύθυνση. Γι' αυτό και τώρα δεν πρόκειται να παρουσιάσουμε αποσπασματικά μέτρα, αλλά μια συνολική προσέγγιση για το σπάσιμο του φαύλου κύκλου και την έξοδο από την κρίση.
Τελικά η χώρα σώθηκε από τη χρεοκοπία με την προσφυγή της στην τρόικα και το μνημόνιο, ή τώρα είμαστε ξανά στο «σημείο μηδέν» και πρέπει να σωθούμε ξανά από τη χρεοκοπία με νέο δάνειο, νέο σκληρότερο μνημόνιο;
Από τη χρεοκοπία πράγματι σωθήκαμε τον Μάιο του 2010, γιατί καλύψαμε τις οξύτατες δανειακές ανάγκες, και του 2010, και τώρα του 2011. Από την άλλη βρισκόμαστε και πάλι μπροστά στην ανάγκη να αποφύγουμε τον κίνδυνο της αδυναμίας πληρωμών το 2012 ή και το 2013. Και γι' αυτό έχουν τεθεί επί τάπητος διάφορες πιθανές λύσεις, που αναμφίβολα θα συνοδευθούν από όρους που είναι αναγκαίοι για τους εταίρους και δανειστές μας, που και αυτοί με τη σειρά τους απολογούνται μπροστά σε εκλογικά σώματα και κοινοβούλια.
Οταν λέτε όρους τι εννοείτε;
Οι όροι αυτοί σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να είναι ταπεινωτικοί, ανεφάρμοστοι, αναπτυξιακά στείροι και κοινωνικά προκλητικοί. Αντιθέτως μπορούν να γίνουν επιλογές οι οποίες να διασφαλίζουν και τα συμφέροντα των δανειστών μας, αλλά και το εθνικό, αναπτυξιακό και κοινωνικό συμφέρον της Ελλάδας και των Ελλήνων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, που μπορεί να γίνει με χρηματοοικονομικές μεθόδους οι οποίες θα μας επιτρέψουν να πετύχουμε επαναγορά τμήματος του δημόσιου χρέους, με τα ακίνητα να παραμένουν στα χαρτοφυλάκια του Δημοσίου και να ενσωματώνουν την υπεραξία που θα προκύπτει από τη βελτίωση της οικονομίας.
Στο άτυπο υπουργικό συμβούλιο μιλήσατε για την ανάγκη πολιτικής συναίνεσης και για υπερψήφιση κάποιων κρίσιμων αποφάσεων με 180 ψήφους.
Τον Μάιο του 2010, όταν ψηφίστηκε ο πρώτος βασικός νόμος για την εφαρμογή του μνημονίου, είχα προτείνει στον πρωθυπουργό να θέσουμε ζήτημα υπερψήφισής του με 180 ψήφους, προκειμένου να αναλάβουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις την ευθύνη που τους αναλογεί. Επικράτησε τότε η αντίληψη ότι δεν μπορούμε να θέσουμε σε κίνδυνο τη λήψη του δανείου, η οποία θα μπορούσε να ανακοπεί από μια ανεύθυνη στάση της αντιπολίτευσης. Τώρα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την ανάγκη να ψηφίσουμε μια μεγάλη δέσμη νομοθετικών κειμένων. Ορισμένα από αυτά, όπως η τροποποίηση του πρωτογενούς δικαίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης, δηλαδή της Συνθήκης της Λισαβόνας, από το ίδιο το Σύνταγμα απαιτείται να ψηφιστούν με αυξημένη πλειοψηφία 3/5.
Ισχύει και για το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα;
Τέτοια ανάγκη αυξημένης πλειοψηφίας δεν υπάρχει για τα δημοσιονομικά μέτρα του 2011, ούτε καν για τον μεσοπρόθεσμο δημοσιονομικό προγραμματισμό. Αλλη κατηγορία θεμάτων είναι οι μακράς διάρκειας (είκοσι-τριάντα χρόνια) δεσμεύσεις της χώρας σε σχέση με τη διαχείριση του δημόσιου χρέους. Αυτό επίσης είναι κάτι που πρέπει να το δούμε σοβαρά, γιατί το βασικό είναι να στείλουμε τα σωστά μηνύματα στο εξωτερικό και να προσανατολίσουμε σωστά την αγωνία και τη δουλειά των Ελλήνων.
Είπατε επίσης ότι οι εκλογές δεν είναι λύση. Από μια κυβέρνηση που σέρνεται δεν είναι προτιμότερες οι εκλογές;
Το θέμα δεν είναι αν σέρνεται η κυβέρνηση -όπως λέτε με μεγάλη αυστηρότητα- αλλά να μη σέρνεται η χώρα. Και για να μη σέρνεται η χώρα πρέπει να υπάρχει μια σταθερή κυβέρνηση, αλλά όχι μόνη της. Πρέπει να αναλάβουν όλοι το μερίδιο της ευθύνης που τους αναλογεί. Αναφέρομαι στις πολιτικές δυνάμεις, στα συνδικάτα, στην τοπική αυτοδιοίκηση, στο τραπεζικό σύστημα, στους παραγωγικούς φορείς. Αναφέρομαι στη Δικαιοσύνη, χωρίς τη στήριξη της οποίας δεν μπορεί να γίνει καμία επενδυτική και αναπτυξιακή ενέργεια.
Κερδίζει έδαφος στις δημοσκοπήσεις η άποψη για κυβέρνηση «προσωπικοτήτων και τεχνοκρατών»;
Δεν υπάρχουν προσωπικότητες και τεχνοκράτες χωρίς πολιτική ευθύνη, χωρίς αίσθηση της κοινωνικής πραγματικότητας, χωρίς ικανότητα ανάληψης μεγάλων πολιτικών πρωτοβουλιών, χωρίς αίσθηση και συνείδηση της ιστορικότητας των στιγμών που ζούμε. Το ζήτημα δεν είναι τα νεφελώδη οικουμενικά ή συνεργατικά σχήματα αλλά η καθαρή και έντιμη συνεργασία κυβέρνησης - αντιπολίτευσης στο πλαίσιο των θεσμικών τους ρόλων.
Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα έλεγε ότι ενδεχομένως θα αναλάβετε το υπουργείο Οικονομικών. Είδαμε όμως μετά το τελευταίο άτυπο υπουργικό συμβούλιο ένταση στις σχέσεις σας με το Μαξίμου. Αν παρ' όλα αυτά σας προταθεί η... ηλεκτρική καρέκλα, θα δεχθείτε;
Δεν μετέχω σε δημόσιες συζητήσεις σε σχέση με τη λειτουργία και τη σύνθεση της κυβέρνησης. Αυτά που είπα στο τελευταίο άτυπο υπουργικό συμβούλιο έγιναν αντικείμενο πολύ σοβαρής συζήτησης και όλες οι προτάσεις κρατήθηκαν προς μελέτη και αξιοποίηση από τον πρωθυπουργό και τον υπουργό Οικονομικών, που έχουν την κύρια ευθύνη των χειρισμών. Ελπίζω κανείς να μην εκλαμβάνει ως αδυναμία και να μην παρερμηνεύει την υπεύθυνη στάση μου να μην τροφοδοτώ μια παιδαριώδη παραπολιτική προσέγγιση, η οποία μας υποτιμά όλους. Το 2011 δεν είναι ούτε 2007 ούτε καν 2010. Αλλαξαν όλα γύρω μας.
fimotro
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου