Η Χαλκιδική της παρανομίας… live

Του Γιάννη Παπαδημητρίου Από την ανεξέλεγκτη αφισορύπανση μέχρι τους «αυτοφωράκηδες» των μαγαζιών και τις εντολές λουκέτων που μετατίθενται για το… χειμώνα, ένα όργιο ασυδοσίας δείχνει πόσο δύσκολο είναι να μπει τάξη στην τουριστική Ελλάδα.

Το περιστατικό με τον επιχειρηματία νυχτερινού κέντρου στην Καλλιθέα Χαλκιδικής, που αψήφησε το 48ωρο σφράγισμα του ΣΔΟΕ και άνοιξε κανονικά το μαγαζί του, ανέδειξε με τον πιο παραστατικό τρόπο τη σουρεαλιστική κατάσταση που επικρατεί σε μία από τις πιο τουριστικές περιοχές της χώρας. Σύμφωνα με πληροφορίες της τουριστικής αστυνομίας Πολυγύρου, η εντολή για αφαίρεση της άδειας λειτουργίας του μαγαζιού είχε δοθεί από το 2008, ωστόσο εφαρμόστηκε με καθυστέρηση τριών ετών, λόγω των εφέσεων του ιδιοκτήτη. Εκτοτε, το μπουζουξίδικο δούλευε «πειρατικά», με τη λογική των αρπαχτών. Ανοιγε δύο-τρεις φορές το καλοκαίρι, προσκαλώντας γνωστά λαϊκά ονόματα, και ο ιδιοκτήτης ρίσκαρε τη σύλληψή του για να κερδίσει μερικές χιλιάδες ευρώ. Φέτος, που το ρίσκο δεν βγήκε, η κόρη του καταδικάστηκε σε 15 μήνες φυλάκιση με τριετή αναστολή και ο ίδιος κρύβεται, για να αποφύγει τις χειροπέδες. Βέβαια, η μη έκδοση αποδείξεων δεν αποτελεί τη μοναδική μάστιγα της Κασσάνδρας - το κράτος ματώνει και αλλού. Ολα τα μαγαζιά που επισκέφτηκα αυτή την εβδομάδα, παρόλο που μου έκοψαν κανονικά αποδείξεις, είχαν ένα σκελετό κρυμμένο στα κιτάπια τους. Οπως προκύπτει από τις αστυνομικές αναφορές, μερικά δεν διέθεταν άδεια λειτουργίας, κάποια σέρβιραν σε διπλάσια τραπεζοκαθίσματα από όσα δικαιούνταν και άλλα κολλούσαν μισά ένσημα στο προσωπικό. Οι καταγγελίες και οι μηνύσεις είναι κατά κάποιον τρόπο σύμφυτες με τη λειτουργία των περισσότερων καταστημάτων. Το μοναδικό εμφανές παράπτωμα από το μωσαϊκό της γενικευμένης ανομίας είναι η παράνομη αφισοκόλληση, όπου εκατοντάδες αφίσες ξεφυτρώνουν σε κάθε σημείο του δρόμου. Συζητώντας με τοπικούς επιχειρηματίες, καταλαβαίνεις αμέσως δύο πράγματα. Πρώτον, ότι εξαιτίας των αντικρουόμενων συμφερόντων -γι’ αυτό ουδείς δέχτηκε να μιλήσει επώνυμα-, δεν πρόκειται να βγάλεις σαφές συμπέρασμα. Η Χαλκιδική μπορεί να μην είναι σαν την «Αγρια Δύση» της Κρήτης, όπου πιστολέρο της νύχτας επιβάλλουν τον δικό τους νόμο, σίγουρα όμως καθημερινά διεξάγεται ένας άτυπος πόλεμος μεταξύ των επιχειρηματιών. Ο καθένας μόνος του κάνει ό,τι μπορεί για να βλάψει τον διπλανό του και όλοι μαζί, σε μια αόρατη σύμπραξη, εξαπατούν με κάθε τρόπο το κράτος. «Ο ένας καταγγέλλει τον άλλο για παραβάσεις τις οποίες πραγματοποιούν όλοι! Ζούμε σε μια κοινωνία υποκρισίας όπου ο δήμος αρνείται να βάλει τάξη, μολονότι γνωρίζει τι συμβαίνει. Διπλό μεροκάματο για τον «αυτοφωράκια» «Εδώ, και ο νόμιμος αναγκάζεται να παρανομήσει», θα μου πει ένας τριανταπεντάχρονος επιχειρηματίας από τη Χανιώτη, ο οποίος κάλεσε μπροστά μου όλους τους εργαζομένους του εστιατορίου του για να μου αποδείξει ότι είναι νόμιμοι. Μάλιστα, για όλες τις παραπάνω καταγγελίες, έχει δημιουργηθεί το επάγγελμα του «αυτοφωράκια», ενός ανθρώπου δηλαδή που ορίζεται προσωρινά υπεύθυνος του μαγαζιού και πηγαίνει στο αυτόφωρο για να μην ταλαιπωρείται ο ιδιοκτήτης - αν περάσει τη νύχτα στο κρατητήριο, παίρνει διπλό νυχτοκάματο. Το δεύτερο πράγμα που συνειδητοποιείς από τα λεγόμενα των επιχειρηματιών, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι έχουν εγκλωβιστεί σε ένα καθεστώς αμφιλεγόμενης νομιμότητας, είναι ότι στην πλειονότητα των περιπτώσεων οι νόμοι δεν εφαρμόζονται. Οι δαιδαλώδεις γραφειοκρατικές διαδικασίες επιτρέπουν στους παραβάτες να ξεγελούν τη δικαιοσύνη και ταυτόχρονα να εμφανίζονται ως νόμιμοι, παρότι τα μαγαζιά τους δεν έχουν άδεια λειτουργίας! «Σπάνια εφαρμόζονται οι εντολές του δήμου για ανάκληση αδειών ή για σφραγίσματα μαγαζιών. Ετσι όπως λειτουργεί το δικαστικό σύστημα, τα καταστήματα καθυστερούν τις διαταγές και επιτυγχάνουν να βάλουν λουκέτο το χειμώνα, που ούτως ή αλλιώς είναι κλειστά», εξηγεί ο Χρήστος Κορδέλας, αντιδήμαρχος Κασσάνδρας. Εκτός από την αδυναμία επιβολής του νόμου, άλλο ένα σημαντικό πρόβλημα στην Κασσάνδρα είναι η έλλειψη ελεγκτικών οργάνων. Με τη δημοτική αστυνομία να έχει καταργηθεί, την τουριστική να υπολειτουργεί, την υγειονομική υπηρεσία να βρίσκεται στον Πολύγυρο (πάνω από μία ώρα απόσταση από τα τουριστικά χωριά του Παλιουρίου και του Πευκοχωρίου) και το μοναδικό αστυνομικό τμήμα της περιοχής να ψάχνει καλοκαιριάτικα για άντρες και περιπολικά, ο έλεγχος των καταστημάτων εξελίσσεται σε μαραθώνιο. Πολλές παραβάσεις, λίγοι άνθρωποι (του νόμου) «Οταν έχεις να καλύψεις μια ακτίνα 300 χιλιομέτρων, να ελέγξεις πάνω από 2.000 επιχειρήσεις και να διαχειριστείς περισσότερους από 200.000 τουρίστες, τι να πρωτοκάνεις; Αν συνυπολογιστούν τα τροχαία ατυχήματα, οι κλοπές και τα συχνά επεισόδια στην Ιερισσό, τότε καταλαβαίνει κάποιος πόσο αντίξοες είναι οι συνθήκες», μου περιγράφει τηλεφωνικά ο αστυνόμος Σπύρος Τριανταφύλλου, εκπρόσωπος Τύπου της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας για τη Χαλκιδική. Εν κατακλείδι, η Κασσάνδρα, όπως και οι πιο πολλές τουριστικές περιοχές της χώρας, πάσχει από μυριάδες αλληλένδετα προβλήματα, τα οποία δημιουργούν τις ιδανικές συνθήκες για να καρποφορήσουν και να παγιωθούν οι παραβατικές συμπεριφορές. Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω αν οι συλλήψεις στο «Summer Fix Live» της Καλλιθέας και το τσουνάμι των έκτακτων ελέγχων που ακολούθησε είναι μια επικοινωνιακή προσπάθεια της κυβέρνησης να αποδείξει ότι (επιτέλους) λειτουργούν οι ελεγκτικοί της μηχανισμοί. Το σίγουρο είναι ότι, για να παταχθεί μόνιμα η παρανομία σε όλο της το εύρος, από τη φοροδιαφυγή και την αισχροκέρδεια έως την ανασφάλιστη εργασία και τη μη απόδοση των δημοτικών φόρων, δεν αρκούν οι σπασμωδικοί έλεγχοι. Δυστυχώς, χρειάζονται πολλά μέτρα ακόμη για να βγουν οι «αυτοφωράκηδες» στην ανεργία και να ξεριζωθεί από τους επιχειρηματίες η νοοτροπία της αρπαχτής. kathimerini.gr