Εκδήλωση στις κάβες της Γερακινής

Στις κάβες της Γερακινής...
ΜΙΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΕΙΚΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ

του Γιάννη Κύρκου Αικατερινάρη

αρχιτέκτονα

Αξίζει κάθε έπαινο η εκδήλωση του Συλλόγου εικαστικών Πολυγύρου, που έγινε Παρασκευή και Σάββατο, 16-17 Αυγούστου 2013, στη σκάλα των μεταλλείων της Γερακινής, στην παλιά αποθήκη. Ο χώρος ήταν ο πλέον κατάλληλος για τέτοιες εκδηλώσεις και τα....

έργα ακόμα καλύτερα από άλλες φορές. Τα βαγόνια του παλιού συρμού των μεταλλείων, στο εσωτερικό της κατασκευής, συνέδεαν τον χώρο με μνήμες του παρελθόντος και ολοκλήρωναν το αισθητικό αποτέλεσμα της έκθεσης. Η όλη ατμόσφαιρα ήταν τόσο εντυπωσιακή, που ένας φόβος με κατέλαβε, έχοντας ανάλογες εμπειρίες τέτοιων εκδηλώσεων σε αντίστοιχους χώρους, μήπως και κάποιοι μεταγενέστεροι οργανωτές, ...εν ονόματι του "εκσυγχρονισμού" του χώρου, επιχειρήσουν να αλλοιώσουν τον μοναδικό βιομηχανικό-μεταλλευτικό χαρακτήρα του!

Τοπίο, σωστή οργάνωση και κατασκευές (σ.σ. Αν η σκάλα, που εισέρχεται στη θάλασσα φωτιζόταν, θα ήταν ακόμα καλύτερα) δημιουργούν τις άλλες προοπτικές του «Φεστιβάλ Πολυγύρου», που έγινε πλέον θεσμός και στον οποίο θα πρέπει να ενταχθούν οργανικά τέτοιες εκδηλώσεις. Είναι οι προοπτικές μιας περαιτέρω πολιτισμικής ώθησης της περιοχής, αλλά και ποιοτικής ανέλιξης του ίδιου του Φεστιβάλ, που θα στηρίζεται και θα στηρίζει πολύπλευρα και ουσιαστικά τις καλλιτεχνικές δυνάμεις του τόπου!

Ελπιδοφόρα και πολύτιμη ήταν, ακόμη, η παράλληλη έκθεση προβολής προϊόντων του Δήμου Πολυγύρου, που διακρίθηκαν στη χώρα μας και έξω από αυτή. Σαπούνια, λάδια, ελιές, κρίταμα, μέλια, μαρμελάδες και όσα προϊόντα αποκτούν στη Χαλκιδική γη την άλλη, την μοναδική ποιότητα! Εξαιρετικά προϊόντα,  κομψές συσκευασίες, καλοσυνάτοι παραγωγοί. Από του χρόνου ίσως θα πρέπει και η έκθεση αυτή να αποκτήσει πιο θεσμικό χαρακτήρα. (σημ. σ.σ: Ας με συχωρέσουν οι φίλοι παραγωγοί που ατύχησα, όταν επιχείρησα να τους φωτογραφίσω, καθώς η κάμερά μου έμεινε από μπαταρία!)

Επί τη ευκαιρία υπενθυμίζω ότι υπάρχει ένας κύκλος έργων του εξαιρετικού συμπατριώτη και φίλου Φώνη Ζογλοπίτη με γενικό θέμα "τα μεταλλεία της Γερακινής". Είναι από τους παλαιότερους κύκλους του, αλλά κατά την άποψή μου και από τους πιο ενδιαφέροντες. Ως χαρακτηριστικό δείγμα αυτής της δουλειάς του, αναρτώ ένα έργο του από την προσωπική συλλογή μου, με θέμα τους φούρνους των μεταλλείων της Γερακινής.

Θεωρώ σημαντική για τον τόπο μας μια εκδήλωση, αφιερωμένη στον ίδιο τον καλλιτέχνη και στο έργο του, έστω κι αν, εκτός από την παρουσία του ίδιου, υπάρξουν μόνο προβολές διαφανειών και όχι τα ίδια τα έργα του. Την προτείνω ως ιδέα μιας μελλοντικής οργάνωσης, ανάλογης με την εφετεινή.

Το ίδιο, ωστόσο, πετυχημένη ήταν και η συναυλία με τους άξιους μουσικούς μας, το θαυμάσιο ρεπερτόριο και τις φωνές, που συνταίριαζαν αρμονικά με το φεγγαρόφωτο τοπίο. 
Και πάλι συγχαρητήρια στους οργανωτές και σ' όλους τους συντελεστές της εκδήλωσης. Τέτοια πάντα να γίνονται!

Πολύγυρος 18 Αυγούστου 2013 

 Από το Fata Morgana του Ν. Καββαδία:
Σκουριά πυρόχρωμη στις μίνες του Σινά.
Οι κάβες της Γερακινής και το Στρατώνι.
πρβλ Από το «Πικρία»   (της συλλογής «Τραβέρσο») του Ν. Καββαδία:
 «Ξέχασα κείνο το μικρό κορίτσι από το Aμόι
και τη μουλάτρα που έζεχνε κρασί στην Tενερίφα,
τον έρωτα, που αποτιμάει σε ξύλινο χαμώι,
και τη γριά που εμέτραγε με πόντους την ταρίφα.
(...)
O, τι αγαπούσα αρνήθηκα για το πικρό σου αχείλι
τον τρόμο που δοκίμαζα πηδώντας το κατάρτι
το μπούσουλα, τη βάρδια μου και την πορεία στο χάρτη,
για ένα δυσεύρετο μικρό θαλασσινό κοχύλι.
(...)
Τι να σου τάξω ατίθασο παιδί να σε κρατήσω
Παρηγοριά μου ο σάκος μου, σ' Αμερική κι Ασία
Σύρμα που εκόπηκε στα δυο και πως να το ματίσω;
Κατακαημένε, η θάλασσα μισάει την προδοσία.

Κατέβηκε ο Πολύγυρος και γίνηκε λιμάνι,
Λιμάνι κατασκότεινο, στενό, χωρίς φανάρια,
απόψε που αγκαλιάστηκαν Εβραίοι και Μουσουλμάνοι
και ταξιδέψαν τα νησιά στον Πόντο, τα Κανάρια».