Το πιο φτωχό χωριό της Ελλάδας

Τις συνθήκες ζωής σε ένα χωριό της Ροδόπης περιγράφει το άρθρο του ανεξάρτητου ιταλικού ειδησεογραφικού σάιτ, αναπαράγοντας το σχετικό ρεπορτάζ της γερμανικής Handelblatt: Η Ελλάδα είναι η χώρα σύμβολο της ..... ευρωπαϊκής κρίσης. Η Handelblatt περιγράφει πώς είναι η ζωή στον πιο φτωχό τόπο, το χωριό Οργάνη, όπου το μέσο εισόδημα των νοικοκυριών είναι 8 χιλιάδες ευρώ ετησιως. Ένας αριθμός που δείχνουν οι επίσημες στατιστικές, ο οποίος όμως κρίνεται υπερβολικά υψηλός από τους κατοίκους της μικρής κοινότητας.
Η Οργάνη βρίσκεται σε έναν λόφο στην περιοχή της Θράκης και της Ανατολικής Μακεδονίας. Το χωριουδάκι αριθμεί 501 κατοίκους, και έχει υψόμετρο 409 μέτρα από το επίπεδο της θάλασσας. Η πρόσβαση στην Οργάνη είναι πολύ δύσκολη, ακόμα και από γειτονικά σημεία της περιφέρειας, η οποία ανήκει διοικητικά στη Ροδόπη. Σύμφωνα με τις επίσημες στατιστικές της Ελλάδας, δεν υπάρχει κανένα μέρος πιο φτωχό από την Οργάνη.
Πιο φτωχοί κι απ' τους φτωχούς
Σ' αυτό το χωριό το μέσο εισόδημα των οικογενειών είναι 8.620 ευρώ τον χρόνο. Στα προάστια της Αθήνας, στην Εκάλη, μια οικογένεια βγάζει κατά μέσο όρο 122.879 ευρώ τον χρόνο. Ο μέσος όρος στο υπόλοιπο της ελληνικής περιφέρειας είναι σαφώς πιο υψηλός, δεδομένου ότι οι περισσότερες οικογένειες βολεύονται με λίγο περισσότερο από 20 χιλιάδες ευρώ. Ο Αϊντίν Μπάσογλου, υπεύθυνος του χωριού, που είναι τμήμα της κοινότητας Αρριάνης, παραδέχεται χαμογελώντας στον δημοσιογράφο της οικονομικής εφημερίδας ότι γνωρίζει αυτά τα νούμερα.




Στα δύσκολα από παλιά
Ο ανταποκριτής της Handelblatt ενώ περίμενε να δει παιδιά να του ζητούν ελεημοσύνη για να φάνε, ξαφνιάστηκε από την τάξη και την αξιοπρέπεια των κατοίκων. Η φτώχια της Οργάνης έχει παλιές αιτίες, δεδομένου ότι η πλειονότητα των κατοίκων της είναι μουσουλμανικού θρησκεύματος.
Η τουρκική μειονότητα που ζει στην Ελλάδα ήταν πάντα τιμωρημένη από τις κυβερνήσεις, γιατί όποιος δεν είχε ελληνική καταγωγή στο παρελθόν ήταν δύσκολο να βγάλει χαρτιά. Μόνο στις αρχές της δεκαετίας του '90, λέει ο Αϊντίν Μπάσογλου, ο κλοιός της ελληνικής διοίκησης χαλάρωσε λίγο. Σε κάποιες περιπτώσεις η κρίση είχε μικρότερη επίδραση, αλλά η πιθανότητα ευρέσεως εργασίας στην περιοχή έχουν μειωθεί δραστικά. Πολλοί νέοι προτιμούν να μεταναστεύσουν στο εξωτερικό, προς τη Γερμανία, τις Κάτω Χώρες ή ακόμα και στη γειτονική Τουρκία, όπου υπάρχουν περισσότερες ευκαιρίες για δουλειά συγκριτικά με την Ελλάδα.


Μην τύχει ν' αρρωστήσεις
Οι 150 οικογένειες του χωριού ζουν ως επί το πλείστον από τα επιδόματα της πρόνοιας που προέρχονται από την Αθήνα. Κάθε μήνα λαμβάνουν συντάξεις της τάξεως των 300 ή 400 ευρώ που φτάνουν για να καλύψουν το κόστος για το νοίκι, το ηλεκτρικό, το νερό και το τηλέφωνο. Πολύ έχουν μποστάνια για να μην ξοδεύουν σε πολλά είδη διατροφής.


Προφανώς, η Οργάνη δεν διαθέτει νοσοκομεία αλλά έχει ένα μικρό ιατρείο όπου παρουσιάζεται ένας γιατρός δύο φορές την εβδομάδα. Στο χωριό έχει χορηγηθεί ένα ασθενοφόρο, δεδομένου ότι οι περικοπές στην υγεία έχουν περιορίσει και τα μέσα μεταφοράς στα νοσοκομεία. Όμως, όποιος έχει ανάγκη να μεταφερθεί στο κοντινότερο νοσοκομείο στην Κομοτηνή πρέπει να βρει κάποιον να οδηγήσει το όχημα. Τα έξοδα επιβαρύνουν το χωριό και η διαδρομή είναι δύσκολη, λόγω της κατάστασης που επικρατεί στον δρόμο τον χειμώνα.


Δάσκαλοι: οι κρίσοι του χωριού
Στην Οργάνη υπάρχουν 57 μαθητές που πηγαίνουν στο Γυμνάσιο. Όποιος θέλει να συνεχίσει στο Λύκειο ή να πάει σε κάποια ανώτερη σχολή πρέπει να κάνει ένα μακρύ και κοστοβόρο ταξίδι με το λεωφορείο. Λίγες οικογένειες μπορούν να το αντέξουν, έτσι όπως είναι δύσκολη η ζωή για τους δασκάλους που δουλεύουν στο χωριό.


Όπως είπαν στη Handelblatt, κανένας τους δεν διαμένει στην Οργάνη και πηγαίνουν στο μάθημα με το αυτοκίνητο. Προηγουμένως η κυβέρνηση τους κάλυπτε τα μεταφορικά. Τώρα όμως τα μέτρα λιτότητας έχουν κόψει αυτό το επίδομα. Είναι μια σημαντική απώλεια, δεδομένου ότι ο μέσος μισθός ενός δημόσιου εκπαιδευτικού είναι γύρω στα 750 ευρώ. "Παλιά ο αριθμός των μαθητών της Οργάνης μειωνόταν, τώρα όχι. Οι οικογένειες δεν μετακινούνται πια, λόγω του ότι στις γειτονικές περιοχές δεν υπάρχει δουλειά". Βέβαια, ο μισθός των εκπαιδευτικών τους μεταμορφώνει στους πλουσιότερους πολίτες του χωριού.


Άσχετα αν οι στατιστικές λένε άλλα, πολλοί ομολογούν ότι ζουν με έσοδα που φτάνουν το πολύ τα 500 ευρώ τον μήνα. Ο Ρετσέπ Ντικιντσί ζει από τη συγκομιδή καπνού. Για κάθε κιλό πληρώνεται 2 ευρώ, και η Ε.Ε. του επιχορηγεί άλλα τόσα. Ετησίως η αγροκαλλιέργεια αποδίδει περίπου 2 χιλιάδες ευρώ, ποσό που δεν σου επιτρέπει να ζήσεις: "Καταφέρνουμε να επιζήσουμε χάρη στη σύνταξη της γυναίκας μου".
Οι νέοι φόροι επί της ιδιοκτησίας είναι προκαλούν μεγάλη ανησυχία, καθώς το ελάχιστο εισόδημα του λίγο περισσότερο από μερικές εκατοντάδες ευρώ, αντιπροσωπεύει πρακτικά την μηνιαία δόση. Στην περιοχή ωστόσο επικρατεί ακόμη αρμονία και αλληλεγγύη, όπως σημειώνει η Handelblatt και το σκηνικό είναι πολύ διαφορετικό συγκριτικά με τις εμφανείς κοινωνικές εντάσεις των ελληνικών πόλεων. "Η κρίση έχει γίνει αισθητή, αλλά δεν έχει αλλάξει τη ζωή μας". Όποιος έχει ήδη ελάχιστα δεν χάνει σχεδόν τίποτα.

http://www.e-go.gr/