Περιμένουμε Ειδήσεις, τις δικές σας αναρτήσεις, τα δικά σας σχόλια, τις δικές σας παρατηρήσεις στη διεύθυνση: simantra.xalkidikis@gmail.com



Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2016

Παντού και όλοι με έναν καφέ! Από φραπεδούπολη στον φρέντο

Η Βραζιλία μπορεί να είναι η χώρα του καφέ, αλλά η Θεσσαλονίκη μοιάζει να είναι η πόλη του καφέ. Λίγο η ιδιομορφία της πόλης, όπου το κέντρο είναι τα πάντα και όλα εξελίσσονται μέσα σε αυτό, λίγο η φοιτητομάνα πόλη, λίγο το χαλλλαρά που μας διατρέχει εκ φύσεως, ο καφές είναι συνήθεια.
Στη Θεσσαλονίκη ό,τι «τύπος» και να είσαι θα βρεις το μαγαζί που σου ταιριάζει για να  το κάνεις στέκι σου. Γιατί η καφετέρια ή το καφενείο είναι το νούμερο ένα στέκι για μαθητές, φοιτητές, εργαζόμενους και συνταξιούχους.
Η ποικιλία μεγάλη. Ιστορικά, παραδοσιακά, εναλλακτικά, νεανικά, όλα τα στυλ café υπάρχουν στη Θεσσαλονίκη. Με τη δική τους μοναδική ατμόσφαιρα το καθένα. Τα βλέπεις τόσα πολλά, που νομίζεις ότι ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια. Είναι όμως έτσι;


 
Η Disneyland του καφέ
Μετά την επέλαση των αλυσίδων καφέ η αίσθηση στους πολίτες είναι ότι σε κάθε γωνία υπάρχει μια καφετέρια. Και για να υπάρχει, βγάζει και κέρδος. Άρα αξίζει η όποια επένδυση; Την απορία στην ερώτησή μας την απαντά η Νίκη Κωνσταντίνου, πρόεδρος του Πανελληνίου Συνδέσμου Καταστημάτων Εστίασης και Διασκέδασης με έδρα τη Θεσσαλονίκη.
«Με βάση την επισκεψιμότητα αυτής της πόλης, την ύπαρξη των φοιτητών και τη νοοτροπία των κατοίκων της που έχουν απέναντι στον καφέ, τα πράγματα είναι σε κανονικά επίπεδα. Δεν ισχύει ότι ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια, αφού είναι αρκετά και αυτά που κλείνουν» αναφέρει χαρακτηριστικά στην ThessNews.
Από τα 9.000 καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος στον νομό Θεσσαλονίκης, τα 3500 είναι καφέ. Πρόκειται για επιχειρήσεις που ναι μεν πωλούν καφέ, ενδεχομένως όμως να παρέχουν και άλλες υπηρεσίες. Για παράδειγμα, τα συγκεκριμένα καφέ μπορούν να λειτουργούν και ως μπαρ ή να παρέχουν και είδη σνακ.


 
Η μόδα του φθηνού take away
Το takeaway φαίνεται όμως πως είναι και η συνήθεια του κόσμου και κυρίως του νεότερου. Ένας καλός καφές στο χέρι με χαρμάνι και μια μεγάλη βόλτα στην παραλία με την παρέα σου είναι μια καλή, οικονομική και must επιλογή με σφραγίδα «Θεσσαλονίκης».
«Σημαντική είναι η άνοδος στα καφέ που προσφέρουν όμως το προϊόν με τη μορφή ντελίβερι. Επίσης έχει αλλάξει αρκετά το ύφος και η φιλοσοφία στα καταστήματα που ασχολούνται με τον καφέ, αφού είναι αρκετά τα μαγαζιά που είτε απλά προσφέρουν το γνωστό «takeaway» είτε έχουν μερικά σταντ απ΄ έξω που δεν ευνοούν την παραμονή των πελατών για ώρες. Περισσότερο «αμερικανίζουμε» με αυτόν τον τρόπο.  Αυτό φυσικά ευνοεί το συγκεκριμένο είδος επιχειρήσεων, γιατί δεν υπάρχει η κατάληψη κοινόχρηστου χώρου, που κοστίζει ακριβά. Το δίωρο που κάθεται μια παρέα για να πιει τον καφέ της κοστίζει ακριβά» επισημαίνει η κ. Κωνσταντίνου.
 

Αχαρτογράφητο τοπίο
Κάνοντας μια βόλτα στην αγορά θα δει κανείς μηχανές εσπρέσο σε αρτοποιεία μέχρι σουβλατζίδικα. Όποιος μπορεί να πουλήσει καφέ στο χέρι το κάνει. Ακόμα και περίπτερο υπήρχε στην πλατεία της ΧΑΝΘ που έκανε κάποια εποχή έναν παγωμένο φραπέ.
«Υπάρχουν επιχειρήσεις που έχουν μπλέξει τις άδειες. Βλέπουμε χώρους που προσφέρουν σχεδόν τα πάντα. Αρτοζαχαροπλαστεία πωλούν και χυμούς και καφέ, βγάζουν και τραπεζάκια έξω. Ένας φούρνος πρέπει να ψήνει ψωμί και λοιπά αρτοπαρασκευάσματα. Είναι μεν νόμιμο αλλά δεν είναι και ηθικό. Κάτι τέτοιο δεν προάγει την επιχειρηματικότητα. Η εμπλοκή των δραστηριοτήτων είναι ένα ζήτημα που πρέπει να το δουν τα επιμελητήρια» σημειώνει η κ. Κωνσταντίνου.
«Το ζήτημα των συμπληρωματικών αδειών έχει δημιουργήσει μια ασάφεια τόσο στο πώς πωλείται το προϊόν του καφέ, ενώ στερεί και την ταυτότητα από τα συγκεκριμένα καταστήματα» προσθέτει.
 
Καφέ και πρωινό
Ο ανταγωνισμός των αλυσίδων καφέ που προσφέρουν και πρωινό φαίνεται να έχει ως αποτέλεσμα να βάζουν λουκέτα παραδοσιακά μαγαζιά, όπως είναι τα μπουγατσατζίδικα στη Θεσσαλονίκη.
«Από τα καταστήματα που παρατηρείται μεγάλο κύμα λουκέτων είναι τα λεγόμενα μπουγατσατζίδικα, που για τα δεδομένα της Θεσσαλονίκης θεωρείται αδιανόητο να κλείνουν τέτοιου είδους επιχειρήσεις» εξηγεί η κ. Κωνσταντίνου.
 

Το επιχειρηματικό ρίσκο
Το φαινόμενο να βρίσκονται δύο τρεις φίλοι, να βάζουν από ένα ποσό για να ανοίξουν μια καφετέρια, ώστε μετά να έχουν ένα μεροκάματο, είναι η πεπατημένη. Κυρίως άτομα τα οποία πέρασαν χρόνια μέσα από διάφορα πόστα στα συγκεκριμένα μαγαζιά και ξέρουν τη δουλειά αποφασίζουν να συνεργαστούν.
Επενδύουν στο καφέ τις οικονομίες της οικογένειας, ακόμα και το εφάπαξ του πατέρα, ώστε το παιδί να μην είναι πια υπάλληλος αλλά να έχει το δικό του μαγαζί. Όμως πώς μπορεί να βγει οικονομικά ένα καφέ, όταν μόνο για τον «αέρα» υπήρχαν εποχές που πλήρωναν ακόμα και 200.000 ευρώ; Πόσους καφέδες πρέπει να πίνει ο Θεσσαλονικιός την ημέρα, για να βγουν αυτά τα λεφτά; Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που χάθηκαν έτσι περιουσίες.
«Ο λεγόμενος «αέρας» που πλήρωναν οι επιχειρηματίες για τις συγκεκριμένες επιχειρήσεις υφίσταται αλλά σε συγκεκριμένες περιπτώσεις. Τα ενοίκια έχουν μια ελαφριά τάση μείωσης, αλλά επειδή υπάρχουν σχεδόν πάντα αυτοί που θα πάρουν την επιχείρηση, οι ιδιοκτήτες λειτουργούν λίγο με μια άλλη νοοτροπία, λες και ζουν σε άλλη χώρα» αναφέρει στην εφημερίδα μας η κ. Κωνσταντίνου.
 
Κατάληψη δημόσιου χώρου
Μέσα σε όλα αυτά και η μάστιγα των «τραπεζοκαθισμάτων». Η δημοτική αρχή προσπαθεί να μη βλάψει την επιχειρηματικότητα και να τη βοηθήσει στις δύσκολες αυτές εποχές, δίνοντας την ευκαιρία στα χιλιάδες καφέ να αναπτύσσουν τραπεζοκαθίσματα.
Η κατάληψη κοινόχρηστων χώρων από τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος , χωρίς σχέδιο τις περισσότερες των περιπτώσεων, έχει αποτέλεσμα δεκάδες καταγγελίες.  Ποιος μπορεί να ξεχάσει τα «σύγχρονα ενυδρεία», όπου με ιδιότυπες κατασκευές τα καφέ ουσιαστικά επέκτειναν το μαγαζί τους στο πεζοδρόμιο. Οι έλεγχοι της δημοτικής αστυνομίας όσο μπορούν πιο έντονοι ,αλλά σε ένα άναρχο τοπίο τι τάξη να βάλεις;

Ανοίγουν και κλείνουν
Όσον αφορά τις εγγραφές και τις διαγραφές των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στον καφέ την περασμένη χρονιά, σύμφωνα με τη μηχανογράφηση του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου της Θεσσαλονίκης, παρατηρούνται περισσότερες διαγραφές από τις εγγραφές.
Σύμφωνα με τα στοιχεία, τα καταστήματα που παρέχουν υπηρεσίες καφέ-μπαρ έχουν 64 εγγραφές και 80 διαγραφές, τα καφενεία με τεχνικά ή μηχανικά παιχνίδια μετρούν 12 εγγραφές και 33 διαγραφές, τα καφενεία χωρίς τεχνικά ή μηχανικά παιχνίδια 29 εγγραφές και 51 διαγραφές, ενώ οι επιχειρήσεις που παρέχουν υπηρεσίες καφετέριας είχαν 43 εγγραφές και 70 διαγραφές. Οι επιχειρήσεις ίντερνετ καφέ έχουν 8 εγγραφές αντί 14 διαγραφών. Τέλος οι υπηρεσίες που παρέχονται από παραδοσιακό καφενείο μετρούν 20 εγγραφές και 23 διαγραφές.
Σχετικά με το 2016 τα στοιχεία μέχρι τις 22 Νοεμβρίου  δείχνουν μια ανάλογη εικόνα με ελαφρώς μικρότερη διαφορά ανάμεσα στις πάντα λιγότερες εγγραφές από τις διαγραφές. Συγκεκριμένα οι εγγραφές στα καφέ μπαρ είναι 57 έναντι 45 διαγραφών, στα καφενεία με τεχνικά ή μηχανικά παιχνίδια μετρούν 4 εγγραφές και 12 διαγραφές, τα αντίστοιχα καφενεία χωρίς τεχνικά ή μηχανικά παιχνίδια διαθέτουν μια αναλογία 27 εγγραφών αντί 29 εγγραφών, οι καφετέριες μετρούν 47 εγγραφές αντί 61 διαγραφών, ενώ τα λεγόμενα ίντερνετ καφέ έχουν 12 εγγραφές και 9 διαγραφές. Τέλος τα παραδοσιακά καφενεία μετρούν 19 εγγραφές και 21 διαγραφές.
 

Καφές πιο δυνατός κι από την κρίση...
Επιχειρηματικότητα βασισμένη στην κουλτούρα του καφέ. Αυτός ο τίτλος θα μπορούσε να χαρακτηρίσει  μια νέα επιχείρηση  που γεννήθηκε και αναπτύχθηκε εν μέσω  οικονομικής κρίσης στη Θεσσαλονίκη. Πρόκειται για την αλυσίδα καταστημάτων  seven 2 seven, με 6 καταστήματα σε διάφορα σημεία της πόλης, που απασχολεί  πολυάριθμο προσωπικό για την εξυπηρέτηση των καταναλωτών.
"Ικανοποιούμε την ανάγκη του κόσμου για γρήγορο, ποιοτικό καφέ και σνακ, σε χαμηλές τιμές"  αναφέρει ο 35χρονος Νίκος Στυλιανίδης, ο ιδρυτής της επιχείρησης. Μιλάει στην ThessNews για την επιχειρηματική πορεία, τον αγώνα και την υπομονή που χρειάζεται για να πετύχεις τον στόχο, ενώ εξηγεί το μυστικό της επιτυχίας , συμβουλεύοντας  νέους επίδοξους επιχειρηματίες που σκέφτονται να κάνουν το βήμα...
Πώς αποφασίσατε να ανοίξετε δική  σας επιχείρηση εν μέσω οικονομικής κρίσης;
Μια οικονομική κρίση δημιουργεί την ανάγκη. Η δική μας  ανάγκη  ήταν να βρούμε από κάπου εισόδημα για να ζήσουμε και γι’ αυτό επιλέξαμε  να ξεκινήσουμε μια δικιά μας επιχείρηση. Ο λόγος που στραφήκαμε σε αυτού του είδους την επιχείρηση ήταν πάλι η οικονομική κρίση, όπου συμπεράναμε ότι ο κόσμος περνάει δύσκολα και η ανάγκη του ήταν να δώσει λίγα, για να πάρει αρκετά και καλά. Έτσι δημιουργήσαμε στα μέσα του 2011 το πρώτο κατάστημα seven 2 seven στην οδό Αγ. Δημητρίου, το οποίο ξεκίνησε να πουλάει καφέ πακέτο και snack , χρησιμοποιώντας  ποιοτικά υλικά και προϊόντα σε πολύ χαμηλές τιμές. Στόχος ήταν να βοηθήσουμε τον κόσμο να καταναλώσει και μέσα από την ποσότητα να έρθουν και τα κέρδη.
Γιατί καφέ- αναψυκτήριο;
Ο Έλληνας έχει την κουλτούρα του καφέ, είναι καταναλωτής καφέ. Παίζει ρόλο και η μεγάλη θερινή περίοδος. Ο πολίτης έχει ανάγκη να καταναλώσει ροφήματα κρύα με καφέ. Μέχρι το 2011 ακόμη δεν είχε δημιουργηθεί ένα μαγαζί γρήγορης εστίασης, εμείς εστιάσαμε στο  ότι ο κόσμος έχει ανάγκη για γρήγορο, ποιοτικό καφέ και σνακ. Δεν υπήρχε αυτό το κόνσεπτ. Έλειπε από την αγορά το καφέ πακέτο, σήμερα υπάρχουν πολλές εταιρείες και μεγάλος ανταγωνισμός. Βέβαια η κάθε επιχείρηση έχει να αντιμετωπίσει ένα δυσκίνητο κράτος και φορολογικά άδικο (ΦΠΑ 24%)  και για τον πολίτη και για τον επιχειρηματία.
Πόσα καταστήματα διαθέτετε και πόσα άτομα απασχολείτε ως προσωπικό;
Σήμερα, 5 χρόνια μετά τη δημιουργία του πρώτου μας καταστήματος, έχουμε καταφέρει να εξυπηρετούμε τον κόσμο μας από 6 διαφορετικά σημεία μέσα στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Στις οδούς Αγίου Δημητρίου 172, Γρ. Λαμπράκη 31, Αντιγονιδών 20, Αγίου Δημητρίου 126, Γρ. Λαμπράκη 145 και Δελφών 43. Ο κόσμος που απασχολείται σήμερα στα seven 2 seven ανέρχεται περίπου στα 100 άτομα , και για εμάς και τα 100 αυτά άτομα δεν είναι απλά το προσωπικό της εταιρείας , αλλά τα μέλη μιας οικογένειας.
Γιατί αλυσίδα;
Τα πράγματα ήρθαν μόνα τους. Το 2011 ανοίξαμε το πρώτο κατάστημα και μετά  δυο χρόνια το επόμενο. Κάποιος γνωστός ήθελε να κάνουμε ακόμη ένα μαγαζί, επειδή του άρεσε το κόνσεπτ. Σιγά- σιγά είδαμε ότι μπορούμε να κάνουμε ανάπτυξη. Προσπαθήσαμε να επιλέξουμε τα κατάλληλα σημεία και φιλτράραμε πολύ και  τους συνεργάτες μας ,να υιοθετήσουν τη φιλοσοφία του συστήματος που ακολουθούμε. Ως συνεργάτες αναζητούμε ανθρώπους που πρέπει να ασχοληθούν με μεράκι στη δουλειά.
Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας; 
Στην αρχή τα πράγματα ήταν δύσκολα, έπρεπε να κάνουμε πολύ υπομονή μέχρι να μας εμπιστευτεί ο κόσμος και να δημιουργήσουμε την πελατεία που χρειαζόταν για να βγαίνει μια στοιχειώδης κερδοφορία. Χρειάστηκε πολύ προσωπικός αγώνας, ο οποίος σιγά σιγά άρχισε να αποδίδει καρπούς. Σήμερα τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα, σίγουρα όμως αυτός ο αγώνας δεν σταματάει,  για να μπορείς να μείνεις μέσα σε μια τόσο δύσκολη αγορά, και σε ένα τόσο εχθρικό τεχνοκρατικά τοπίο πρέπει να παραμένεις αγωνιστής.
Η επιτυχία μας στηρίζεται καθαρά στην ψυχολογία του πελάτη,  ο πελάτης είναι αυτός που σε κρίνει ,σε επιλέγει και σε συντηρεί. Όσο περισσότερο ικανοποιείς τις αξίες του, τόσο πιο μεγάλη και σταθερή θα είναι η πελατεία σου. Ο πελάτης σήμερα λόγω κρίσης ,αλλά και λόγω της ανάπτυξης της τεχνολογίας και των μέσων κοινωνικής ενημέρωσης είναι ιδιαίτερα ενημερωμένος, με αποτέλεσμα να είναι και ιδιαίτερα απαιτητικός .

Τι συμβουλεύεις στους νέους επιχειρηματίες που ξεκινούν τώρα;
Για να μπορείς λοιπόν να ικανοποιήσεις τον πελάτη, θα πρέπει να έχεις στο μυαλό σου 5 πράγματα: Ο πελάτης ψάχνει να πετύχει την καλύτερη τιμή. Αξιολογεί το προϊόν και είναι ενημερωμένος γι’ αυτό. Θέλει όμορφο περιβάλλον με  περιποιημένους χώρους. Δεν πληρώνει μόνο για το προϊόν, πληρώνει και την υπηρεσία. Πρέπει να εξυπηρετηθεί άμεσα και γρήγορα. Αυτές είναι οι συμβουλές που θα έδινα σε κάποιον που θα ήθελε να μπει σε αυτόν τον αγώνα δρόμου.

 ΠΗΓΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια: