Φόροι, ασφάλιση, κόστος χρήματος και η ακριβή ενέργεια «ξεκληρίζουν» την ελληνική επιχειρηματικότητα
Είναι αλήθεια ή ψέματα ότι είναι προτιμότερο για μία επιχείρηση ή για έναν ελεύθερο επαγγελματία να «μετακομίσει» στη Βουλγαρία εξαιτίας των φορολογικών και ασφαλιστικών επιβαρύνσεων στην Ελλάδα; Τι κινδύνους κρύβει αυτό το εγχείρημά του; Μήπως δεν «αποδημούν» μόνο προς Βουλγαρία, αλλά και προς άλλες χώρες της περιοχής;
Το να είσαι σήμερα στην Ελλάδα μία συνεπής επιχείρηση ή ένας ενήμερος σε όλα επαγγελματίας είναι μία πολύ δύσκολη υπόθεση. Και θα γίνει και δυσκολότερη από 1/1/17. Ακόμη και όσοι είναι «εντάξει» στις υποχρεώσεις τους και τα δηλώνουν όλα, θα διαπιστώνουν όλο και περισσότερο πως είναι τα μόνιμα και πιο βαριά φορτωμένα υποζύγια του συστήματος.
Αβίαστα θα έρχεται στο μυαλό τους η γνωστή υβριστική τρισύλλαβη λέξη, όταν θα θέλουν να δώσουν έναν χαρακτηρισμό στον εαυτό τους.
Η αλήθεια είναι ότι χάνεται η έννοια του καλώς εννοούμενου πατριωτισμού όταν δύνασαι να φορολογηθείς από την 1.1.2017 με ένα άθροισμα ασφαλιστικών εισφορών και φορολογικών βαρών, που μπορεί να προσεγγίσει έως και το 80% των εισοδημάτων ενός ελεύθερου επαγγελματία.
Υπό αυτήν την έννοια ο πρόεδρος του ΟΑΕΕ, Δ. Τσακίρης, μάλλον είπε την αλήθεια περί πιθανής φυγής στη Βουλγαρία όσων δεν αντέχουν τα εδώ βάρη, παρά επιχείρησε να συσκοτίσει την κατάσταση.
Απλώς όταν είσαι ο πρόεδρος του ΟΑΕΕ και «φοράς» τη θεσμική σου ιδιότητα, δεν δικαιούσαι να θέτεις το θέμα «φόρα παρτίδα», ακόμη και εάν πιστεύεις ακράδαντα πως αυτή είναι η αλήθεια.
Γιατί στην Ελλάδα, ως γνωστόν, ασχολούμαστε περισσότερο με το περιτύλιγμα, παρά με την ουσία.
Είμαστε για να φεύγουμε…
Σε κάθε περίπτωση, όντως για να φεύγουμε είμαστε και όχι για να μένουμε στην Ελλάδα, όπου, εκτός των φορολογικών και ασφαλιστικών βαρών, όλες οι μεγάλες επιχειρήσεις έτσι όπως πάνε θα εξαγοραστούν αργά ή γρήγορα για ένα κομμάτι ψωμί από ξένους.
Πριν από λίγα 24ωρα ένας από τους ισχυρότερους επιχειρηματίες της χώρας με πολύ μεγάλο οικονομικό εκτόπισμα όχι μόνο για τα δεδομένα της Ελλάδας, αλλά και ευρύτερα, είπε ορισμένες μεγάλες αλήθειες.
Ο κ. Ευάγγελος Μυτιληναίος, επικεφαλής του ομώνυμου ομίλου, επισήμανε από το βήμα εκδήλωσης της Ένωσης Θεσμικών Επενδυτών τον κίνδυνο αφελληνισμού για το ελληνικό επιχειρείν σε περίπτωση νέας κωλυσιεργίας για την εξεύρεση βιώσιμης λύσης για την ελληνική οικονομία.
«Ξέρετε τι συνέβη με την εξαγορά την περασμένη εβδομάδα της ιστορικής υαλουργίας “Γιούλα”; Αυτός που αγόρασε την εταιρεία δανείστηκε με 1%, όταν το χρηματοδοτικό κόστος της “Γιούλα” ήταν 8%. Είναι συγκλονιστικό, καθώς πρόκειται για μια εταιρεία που δεν είχε προβλήματα πλην του υψηλού της δανεισμού» ήταν τα λόγια του Ευάγγελου Μυτιληναίου. Για την ιστορία, η ελληνική υαλουργία «Γιούλα», η μεγαλύτερη ανάλογη βιομηχανία στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, εξαγοράστηκε πριν από λίγες ημέρες από πορτογαλικό όμιλο, ο οποίος δανείζεται με απείρως χαμηλότερα επιτόκια από τις ελληνικές επιχειρήσεις.
«Αν συνεχιστεί αυτό, σε λίγο καιρό δεν θα μείνει καμία εταιρεία, οι ξένοι θα αγοράσουν όλη τη χώρα, ακριβώς λόγω της διαφοράς επιτοκίων. Θα δανείζονται χαμηλά, με 0,25%, και το μόνο που θα κάνουν θα είναι να σου πληρώνουν τα δάνεια», προσέθεσε ο επιχειρηματίας. Έχει άδικο;
Φεύγουν κατά κύματα οι νέοι
Μήπως έχουν άδικο οι πολλές δεκάδες χιλιάδες μορφωμένων νέων, οι οποίοι εγκαταλείπουν τη χώρα, γιατί δεν βρίσκουν εδώ εργασία; Και αν βρουν δουλειά, οι αποδοχές τους κινδυνεύουν να είναι επιπέδου υποκατώτατου μισθού, εφόσον βέβαια αμείβονται με συνέπεια από τον εργοδότη τους και δεν τους αφήνει και απλήρωτους.
Το εάν θα παραιτηθεί ή όχι ο κ. Τσακίρης ελάχιστη σημασία έχει. Μέγιστη σημασία έχει όμως πως το ελληνικό κράτος είναι αυτήν τη στιγμή εξαιρετικά αφιλόξενο για τους κατοίκους αυτής της χώρας και για τις επιχειρήσεις. Πατριωτισμός δεν σημαίνει βλακεία και εγκλωβισμός για μία ολόκληρη ζωή μέσα στα χρέη και στην απόγνωση.
Αυτός είναι κακώς εννοούμενος πατριωτισμός, την ίδια στιγμή που πάρα πολλοί φοροδιαφεύγουν ανετότατα και στα παλαιότερα χρόνια της ευμάρειας και τώρα.
Όσοι είδαν τη Βουλγαρία ως ευκαιρία φοροαποφυγής, μάλλον την «πάτησαν» και θα βρουν κακό μπελά από την ελληνική εφορία.
Οι εταιρείες αυτές μπαίνουν τώρα στο στόχαστρο των φορολογικών αρχών. Μετά την κύρωση της συμφωνίας για την αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών αναμένεται να υπογραφεί διακρατική συμφωνία με τη Βουλγαρία, προκειμένου να ελεγχθούν σε βάθος όλες αυτές οι επιχειρήσεις. Ταυτόχρονα, η Διεύθυνση Οικονομικών Σχέσεων του υπουργείου Οικονομικών θα ζητήσει τη συνδρομή των φορολογικών αρχών της γειτονικής χώρας, προκειμένου να ξεκινήσουν άμεσα έλεγχοι σε ορισμένες επιχειρήσεις, για τις οποίες υπάρχουν καταγγελίες για μεγάλη φοροδιαφυγή. Οι επιχειρήσεις που θα εντοπιστούν να έχουν μεταφέρει την έδρα τους στη γειτονική χώρα, αλλά στην πραγματικότητα συνεχίζουν την επιχειρηματική δραστηριότητά τους στην Ελλάδα, θα βρεθούν αντιμέτωπες με μεγάλα πρόστιμα.
Τα τελευταία χρόνια και ειδικά μετά τα capital controls καταγράφεται μεγάλη άνθηση στη δημιουργία εταιρειών και στο άνοιγμα τραπεζικών λογαριασμών στη Βουλγαρία.
Το 2015 ιδρύθηκαν ή μετέφεραν την έδρα τους στη Βουλγαρία 15.500 εταιρείες, αριθμός αυξημένος κατά 50% σε σχέση με το 2014, ενώ στο πρώτο τρίμηνο του 2016 οι επιχειρήσεις που «μετανάστευσαν» στη Βουλγαρία ανήλθαν σε ακόμη 2.500.
Περίπου οι μισές εταιρείες με ελληνική συμμετοχή (7.000) είναι εγκατεστημένες στην πλησίον των ελληνικών συνόρων περιφέρεια Blagoevgrad. Μόνο στην πόλη του Πετρίτσι είναι εγκατεστημένες περίπου 3.500 εταιρείες και στο Sandanski άλλες 1.900.
Ωστόσο, σχεδόν οκτώ στις δέκα επιχειρήσεις ελληνικών συμφερόντων που δημιουργήθηκαν στη Βουλγαρία είναι εταιρείες «σφραγίδες» και έχουν μόνο ΑΦΜ, χωρίς καμία άλλη ουσιαστική οικονομική δραστηριότητα.
Οι εταιρείες-σφραγίδες δημιουργούνται για να γίνονται τριγωνικές συναλλαγές, για να μεταφέρονται χρήματα εταιρειών και φυσικών προσώπων σε τραπεζικούς λογαριασμούς της γειτονικής χώρας παρακάμπτοντας έτσι τα capital controls, ακόμη και να αγοραστούν πολυτελή αυτοκίνητα και επενδυτικά ακίνητα με χαμηλούς φόρους.
Επί της ουσίας, η «μπίζνα» λειτουργεί ως εξής: μία ελληνική επιχείρηση εισάγει από την Ινδία εμπορεύματα, τα τιμολογεί στη βουλγαρική εταιρεία, και στη συνέχεια εξάγει το εμπόρευμα στην Ελλάδα πληρώνοντας για τα κέρδη του φορολογικό συντελεστή Βουλγαρίας 10% αντί 29%, που είναι στη χώρα μας.
Τα κυκλώματα οργιάζουν
Κυκλώματα λογιστών, δικηγόρων και άλλων επαγγελματιών έστησαν κυρίως στη βόρεια Ελλάδα ολόκληρη «βιομηχανία μετακομίσεων» εγχώριων εταιρειών στη Βουλγαρία και δημιουργίας στη γείτονα νέων εταιρικών σχημάτων.
Τα κυκλώματα αυτά διαφήμισαν απρόσκοπτα τη δραστηριότητά τους, τονίζοντας τα πλεονεκτήματα της ίδρυσης μίας εταιρείας στη Βουλγαρία, όπως οι χαμηλοί φορολογικοί συντελεστές (εταιρικός 10% και 5% στα μερίσματα), τα φθηνότερα λειτουργικά κόστη, το χαμηλό λογιστικό κόστος και όλα αυτά εντός ΕΕ.
Όμως, σύμφωνα με τον κώδικα φορολογίας εισοδήματος, ένα νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα είναι φορολογικός κάτοικος Ελλάδας για οποιοδήποτε φορολογικό έτος, εφόσον τόπος άσκησης πραγματικής διοίκησης είναι στην Ελλάδα, οποιαδήποτε περίοδο στη διάρκεια του φορολογικού έτους, βάσει των πραγματικών περιστατικών και των συνθηκών, λαμβανομένων υπόψη του τόπου άσκησης καθημερινής διοίκησης, του τόπου λήψης στρατηγικών αποφάσεων, του τόπου συνεδριάσεων των οργάνων διοίκησης και της συνέλευσης των εταίρων μετόχων, του τόπου κατοικίας των μελών της διοίκησης και του τόπου κατοικίας των εταίρων ή μετόχων.
Κοινώς την έχουν «πατήσει» πολλοί από όσους έστησαν στη Βουλγαρία εταιρείες για να φοροαποφύγουν.
«Κόλπα» έγιναν και με τα πολυτελή ΙΧ. Οι Έλληνες ιδιοκτήτες τέτοιων αυτοκινήτων για να γλιτώσουν από τα υπέρογκα τέλη κυκλοφορίας, τα τεκμήρια αλλά και τον φόρο πολυτελούς διαβίωσης, «άνοιγαν» μια εταιρεία στη Βουλγαρία και κατόπιν άλλαζαν τις πινακίδες κυκλοφορίας του οχήματός τους.
Ωστόσο οι έλεγχοι των αρχών ανάγκασαν πολλούς κατόχους αυτοκινήτων με βουλγάρικες πινακίδες να καταφύγουν στη λύση της ενοικίασης.
Η λύση της ενοικίασης αυτοκινήτου με βουλγάρικες πινακίδες είναι νομότυπη και στήνεται με τη μεταβίβαση του οχήματος σε εταιρεία ενοικίασης αυτοκινήτων της Βουλγαρίας. Με ιδιωτικό συμφωνητικό ο Έλληνας ιδιοκτήτης του οχήματος διασφαλίζει την κατοχή της «κυριότητας» του αυτοκινήτου, το οποίο όμως στα χαρτιά δεν του ανήκει πλέον, καθώς αποτελεί περιουσιακό στοιχείο της βουλγάρικης εταιρείας ενοικιάσεων ΙΧ. Έτσι, αποφεύγεται η καταβολή τελών κυκλοφορίας, ο έλεγχος βάσει τεκμηρίων και η καταβολή φόρου πολυτελούς διαβίωσης στην Ελλάδα.
«Μετακομίσεις» και στην ΠΓΔΜ και Αλβανία
Η Ελλάδα είναι και ο μεγαλύτερος ξένος επενδυτής στην ΠΓΔΜ, με χιλιάδες εργαζόμενους σε μεταποιητικές (κατά κύριο λόγο) μεγάλες, μεσαίες και μικρές επιχειρήσεις.
Το 6% του εργατικού δυναμικού της ΠΓΔΜ εργάζεται σε 1.280 ελληνικές επιχειρήσεις!
Αλλά και στην Αλβανία η Ελλάδα είναι στους δύο μεγαλύτερους ξένους επενδυτές (μαζί με την Ιταλία), με μερίδιο άνω του 25% επί του συνόλου των άμεσων ξένων επενδύσεων. Οι επιχειρήσεις ελληνικών συμφερόντων ξεπερνούν τις 640 με βάση τα στοιχεία της αλβανικής στατιστικής υπηρεσίας, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 12% των ξένων εταιρειών στη χώρα.
Η επενδυτική παρουσία επιχειρήσεων ελληνικών συμφερόντων τόσο στην ΠΓΔΜ, όσο και στην Αλβανία, δεν ανακόπηκε, λόγω της κρίσης στην οικονομία της χώρας μας. Γιατί;
Γιατί σχεδόν όλες οι γειτονικές χώρες προσφέρουν ασύγκριτα φορολογικά πλεονεκτήματα και πολύ πιο γρήγορες διαδικασίες σε πολλά επίπεδα της δημόσιας διοίκησης, κάτι που η Ελλάδα θα αργήσει μάλλον να καταφέρει.
Τελικά, είπε ή δεν είπε αλήθεια ο Δ. Τσακίρης;
Από το φύλλο της THESSNEWS #24 (22-23/10/2016)
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου