Δύο παραδοσιακές σχολές ποδοσφαίρου, εκ διαμέτρου αντίθετες ως προς τη φιλοσοφία τους «έκλεψαν» στοιχεία η μια της άλλης για να φτάσουν στον τελικό - Τι προβλέπουν οι πρωταγωνιστές.
Αργεντινή: Σχολή βασισμένη στην αλεγκρία, στο μπρίο, στην τεχνική, στο επιθετικό ποδόσφαιρο, άσχετα αν αυτό δε φάνηκε στα μέχρι τώρα παιχνίδια της στο Μουντιάλ.Γερμανία: Το άλλο άκρο. Απόλυτη αυτοσυγκέντρωση, λεπτομερής ανάλυση του αντιπάλου, «κρύο αίμα» και καθόλου χώρος για συναισθηματισμούς.
Δύο τελείως διαφορετικές σχολές που θα συγκρουστούν την Κυριακή το βράδυ στην αυλαία του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Βραζιλίας, σε μια ακόμη επανάληψη της ιστορίας. Οι δυο τους είχαν βρεθεί αντιμέτωποι σε δύο διαδοχικούς τελικούς, το 1986 και το 1990, με την ομάδα του Ντιέγο Μαραντόνα να κατακτά τον τίτλο το '86, στα γήπεδα του Μεξικού, αλλά τους Γερμανούς να «ισοφαρίζουν» τέσσερα χρόνια αργότερα, επί ιταλικού εδάφους.
Τι λένε όμως για τώρα τα προγνωστικά; Ποια από τις δύο ομάδες θα πάρει προβάδισμα στις μεταξύ τους αναμετρήσεις και κατακτήσεις; Δύσκολο να πει κανείς. Αν και χωρίς να παίζει καλό ποδόσφαιρο, η «μπιανκοσελέστε» έχει δείξει μια αξιοπρόσεκτη σταθερότητα στο πλάνο της, αποκαλύπτοντας στοιχεία της γερμανικής σχολής. Από την άλλη τα «πάντσερ» έμοιαζαν περισσότερο με... Αργεντινή στην επική εφτάρα επί της Βραζιλίας. Όταν αρχίζουν και μπλέκονται τα «πιστεύω» και των δύο, τότε κανείς δεν μπορεί να προβλέψει. Παρά μόνο να ευχηθεί για έναν αξέχαστο τελικό, πέρα από τις οπαδικές προτιμήσεις.
Αυτό δεν δείχνει να το ασπάζεται ο Άριεν Ρομπέν, ο οποίος αντιμετώπισε στον ημιτελικό τους Αργεντινους και έχασε. Ίσως από πίκρα, ίσως επειδή είδε τις αδυναμίες τους, αλλά δεν τις εκμεταλλεύτηκε, ίσως από διάθεση να στηρίξει τους -πολλούς- συμπαίκτες του στην Μπάγερν που παίζουν στην Εθνική Γερμανίας, απεφάνθη: «Η Γερμανία θα κατακτήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία γι’ αυτό. Οι Αργεντινοί δεν έχουν καμία πιθανότητα».
Ορθά κοφτά. Αποφασιμένος δείχνει και ο μεγάλος πρωταγωνιστής αυτού του Μουντιάλ, Μίροσλαβ Κλόζε, καθώς είναι πλέον ο πρώτος σκόρερ με 16 γκολ συνολικά: «Είναι τεράστιο συναίσθημα για μένα να φτάνω τα τόσα γκολ. Ηταν επίσης τρομερή η αίσθηση που μας άφησαν τα επτά γκολ. Εκείνο όμως που με απασχολεί πραγματικά είναι ο τελικός. Είναι η ώρα μας για να νικήσουμε. Ηδη έχω χάσει έναν τελικό (σ.σ.: το 2002) και είναι απαίσιο συναίσθημα που δεν θέλω να βιώσω ξανά!».
Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά που δε μπορεί να θεωρηθεί αμερόληπτη και αντικειμενική, αλλά πώς να την παραλείψει κανείς όταν πρόκειται για τον μεγάλο Ντιέγκο; Ο Μαραντόνα λοιπόν θεωρεί ότι αυτή η Γερμανία δεν είναι ανίκητη και ότι τα -ποδοσφαιρικά- παιδιά του μπορούν να σηκώσουν την πολυπόθητη κούπα. «Μεγάλη χαρά για την Αργεντινή να βρίσκεται σε τελικό και να επαναφέρει το πρεστίζ της. Πολλές ομάδες έχουν ποδοσφαιριστές που δε νοιάζονται για τη φανέλα, σήμερα όμως εμείς έχουμε παίκτες που νοιάζονται. Τα λεφτά είναι στην τράπεζα, έχουμε παίκτες που παίζουν επειδή αγαπάνε τη φανέλα. Οι Αργεντινοί συνεχίζουν να πανηγυρίζουν επειδή η Γερμανία δεν είναι ανίκητη», τόνισε ο Ντιεγκίτο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου