Τρωάδες Ευριπίδου ( του Θέμη Μουμουλίδη)

(με την Φιλαρέτη Κομνηνού, μετά το τέλος της παράστασης)

Οι Τρωάδες του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Θέμη Μουμουλίδη, άνοιξαν πανιά και ταξιδεύουν στην Ελλάδα στα πλαίσια της καλοκαιρινής τους περιοδείας. Τις εντοπίσαμε στο τοπικό φεστιβάλ, όπου και απέσπασαν το χειροκρότημα του κοινού.

Σε μια τραγωδία, με τα λόγια να είναι πιστά στο κείμενο, την διαφορά έκαναν τα σκηνικά. Κάγκελα φυλακής και στρατιωτικοί πάγκοι πλαισιωμένοι με κουρέλια και παλιά υποδήματα. Όλα έδιναν την  αίσθηση της καταστροφής. Την αίσθηση του θανάτου.

Οι ηθοποιοί κατάφεραν να βγάλουν τον πόνο που ταιριάζει στα αρχαίου τύπου θεάματα. Πολλοί από αυτούς, αν και χρόνια εμφανιζόταν στην τηλεόραση, άφησαν πίσω τους τα καλοστημένα πλατό και προσαρμόστηκαν αμέσως στον άγνωστο χώρο που παρουσιαζόταν. Στο σημείο αυτό φάνηκε και η άριστη σκηνοθετική δουλειά, αφού η κάθε κίνηση ήταν σχεδόν πηγαία.

Ο έντονος παιδευτικός ρόλος της τραγωδίας δεν έλειπε. Το πνεύμα του Ευριπίδη, πάντα επίκαιρο (αν και είναι σωστότερη η αναφορά της επανάληψης των λαθών μας) καυτηρίασε την επεκτατική πολιτική των κρατών και την ματαιότητα αυτής, αφού η καταστροφή γίνεται πάντα για ένα καπρίτσιο- όπως η περίπτωση του Τρωικού πολέμου που έγινε για μια Ελένη. Τα οικονομικά συμφέροντα και η αλαζονεία  ήταν έντονα και απορρίφτηκαν αμέσως, αφού «τα στολίδια είναι μόνο για τους ζωντανούς».

Κορυφαία σκηνή αποτέλεσε ένα χορικό κομμάτι. Οι γυναίκες αφηγούνταν τα περιστατικά που έλαβαν χώρα την στιγμή της κατάληψης της Τροίας και ταυτόχρονα ένα εκτελεστικό όργανο (Χρήστος Πλαΐνης) έπλενε με μανία τα χέρια του προσπαθώντας να ξεπλύνει το αίμα, που του φόρτωσαν οι εντολές των ηγετών. Αίμα που δεν θα χυνόταν υπό άλλες συνθήκες.

Λυτρωτικό ήταν το τέλος. Η Εκάβη (Φιλαρέτη Κομνηνού) εξευτελισμένη , σκλάβα και έρμαιο των βουλών των θεών, θρηνώντας την πανωλεθρία καταλήγει αφήνοντας τις υπόλοιπες γυναίκες κτήμα των νέων τους αφεντάδων, που δεν θα τις χαρούν και πολύ. Την Κασσάνδρα (Ιωάννα Παππά) την χαιρετίσαμε νωρίτερα, αφού μας έδωσε το στίγμα των μελλοντικών γεγονότων.

Άξια αναφοράς ήταν και η ευγένεια που διακατείχε τους ηθοποιούς. Μία ευγένεια που στάθηκε αιτία για την εξασφάλιση της αποκλειστικής φωτογραφίας για το “Stu.gr”. 

Προτείνω να δείτε την παράσταση στους επόμενους σταθμούς της.