(από την Καθημερινή της Κυριακής)
Στο τέλος μιας ημέρας, ένα μικρό αρτοποιείο κάνει ταμείο και μετράει ημερήσια έσοδα 300 ευρώ. Την επόμενη ημέρα με τα χρήματα αυτά ο αρτοποιός πληρώνει τον ηλεκτρολόγο για μία μεγάλη εργασία που έκανε στο σπίτι του. Ο ηλεκτρολόγος με την...
αμοιβή των 300 ευρώ εξοφλεί ένα υπόλοιπο που έχει στον προμηθευτή, από τον οποίο αγοράζει ηλεκτρολογικό υλικό. Ο προμηθευτής παίρνει τα 300 ευρώ και πληρώνει το δεκαπενθήμερο του υπαλλήλου που απασχολεί. Με τα χρήματα ο υπάλληλος πληρώνει το ενοίκιο του σπιτιού όπου μένει και ο ιδιοκτήτης εξοφλεί τη δόση δανείου προς την τράπεζα. Την κατάθεση των 300 ευρώ η τράπεζα μπορεί να τη χρησιμοποιήσει για να δώσει δάνειο σε όποιον έχει ανάγκη χρήματα. Η παραπάνω αλυσίδα μπορεί να έχει πολύ περισσότερους κρίκους. Δηλαδή το αρχικό ποσό των 300 ευρώ να περάσει από πολλές εκατοντάδες χέρια.
Τι γίνεται, όμως, αν αυτή η αλυσίδα σπάσει; Αν η ροή διακοπεί; Ας υποθέσουμε ότι ο αρτοποιός της ιστορίας μας, την ώρα που κάνει ταμείο, ακούει στην τηλεόραση ότι η Ελλάδα είναι ένα βήμα πριν από τη χρεοκοπία. Οτι η κρίση θα μας οδηγήσει εκτός ευρώ, ενώ πολιτικοί, καθηγητές οικονομικών, τραπεζίτες και άλλοι αναλυτές επιχειρηματολογούν με πειστικά επιχειρήματα για το αναπόδραστο της ελληνικής κατάρρευσης. Η εμπιστοσύνη του αρτοποιού κλονίζεται και ο φόβος της χρεοκοπίας τον καταλαμβάνει. Ετσι αποφασίζει να μην καλέσει την επόμενη ημέρα τον ηλεκτρολόγο, να αναβάλει την επισκευή για αργότερα, και να κρύψει τα 300 ευρώ στο σπίτι του, για «καλό και για κακό». Τα 300 ευρώ δεν χάθηκαν, βρίσκονται στο σπίτι του αρτοποιού, ωστόσο «χάθηκαν» από τα οικονομικό κύκλωμα, την πραγματική οικονομία. Ο ηλεκτρολόγος δεν θα εργαστεί και έτσι δεν θα μπορέσει να εξοφλήσει τον προμηθευτή.
Ο προμηθευτής δεν μπορεί να εξοφλήσει τον υπάλληλο, ο υπάλληλος αδυνατεί να πληρώσει το ενοίκιο και ο ιδιοκτήτης του σπιτιού καθυστερήσει να εξοφλήσει τη δόση του δανείου του. Η πρώτη με τη δεύτερη περιγραφή δεν διαφέρουν πολύ παρά μόνο στον βαθμό εμπιστοσύνης που επικρατεί στην οικονομία.
Η διαφορά είναι μικρή, ωστόσο η επίδραση στην οικονομική δραστηριότητα είναι τεράστια.
Η έλλειψη εμπιστοσύνης μπορεί να οδηγήσει σε έναν φαύλο κύκλο ακριβώς σαν αυτόν που ζούμε τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις στελεχών εμπορικών τραπεζών αλλά και της Τράπεζας της Ελλάδος (ΤΤΕ) στη χώρα μας κυκλοφορούν χαρτονομίσματα συνολικής αξίας 40 δισ. ευρώ. Ωστόσο, σύμφωνα με τις ίδιες εκτιμήσεις, ποσό 10 με 15 δισ. ευρώ έχει «χαθεί» από την οικονομία. Πρόκειται για το 300 ευρώ του αρτοποιού που αποφάσισε για «καλό και για κακό» να τα κρύψει σπίτι του. Σύμφωνα με επιτελικά στελέχη τραπεζών, 10 με 15 δισ. ευρώ βρίσκονται σε θυρίδες, σε στρώματα ή έχουν μετατραπεί σε χρυσό και λίρες από πολίτες που φοβούνται και προετοιμάζονται για τα χειρότερα. Δηλαδή, περίπου το 40% των χαρτονομισμάτων που κυκλοφορούν στην Ελλάδα βρίσκεται... θαμμένο κάτω από τη γη.
Στελέχη τραπεζών εκτιμούν πως, αν καταφέρουμε να αποκαταστήσουμε την εμπιστοσύνη στην οικονομία, και επανέλθει μέρος των χρημάτων στην οικονομία, θα δούμε άμεσα σημαντικά θετικά αποτελέσματα. «Αυτή τη στιγμή, πολλοί πολίτες προτιμούν να μην εξοφλούν υποχρεώσεις (στο Δημόσιο, τράπεζες, άλλους πολίτες κ.ά.) και να διατηρούν ρευστότητα για ώρα ανάγκης. Η εκτόνωση της ανησυχίας, η ομαλοποίηση στη διεκπεραίωση των συναλλαγών και η επιστροφή κεφαλαίων στο τραπεζικό σύστημα θα δώσουν σημαντική ώθηση στην οικονομία ακόμα και χωρίς άλλες αλλαγές», τονίζουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου