Οφειλή της MACOLIVE στους παραγωγούς της Ορμύλιας!

Η MACOLIVE είναι ένα εργοστάσιο επεξεργασίας βρώσιμης ελιάς, το οποίο εδρεύει στη Στυλίδα. Εκπρόσωποί της εμφανίστηκαν πέρυσι στην Ορμύλια και παρακάλεσαν το δήμαρχο Σταμούδη Ελευθέριο να τους παραχωρήσει ένα χώρο για την παραλαβή ελιών με τη δέσμευση να παραλάβουν μεγάλη ποσότητα ελιών στην τιμή των 0,85 ευρώ. Ο Δήμαρχος, βλέποντας ότι μια μεγάλη ποσότητα ελιών θα παρέμενε στα δέντρα, μιας και τα τοπικά εργοστάσια σταμάτησαν να παραλαμβάνουν λόγω πληρότητας των δεξαμενών τους (μετά από μια βδομάδα, βέβαια, αγόρασαν νέες και...... συνέχισαν την παραλαβή), ύστερα από συνεννόηση με τους ελαιοπαραγωγούς, παραχώρησε στους υπεύθυνους της MACOLIVE το χώρο του parking του γηπέδου, παροχή ηλεκτρικού ρεύματος και ό,τι άλλο χρειαζόταν. Μια τεράστια ουρά σχηματίστηκε την επόμενη μέρα που έφτανε μέχρι τις καφετέριες του χωριού και παραδίναμε την παραγωγή μας υπομονετικά στην τιμή που συμφωνήθηκε.
Κι όμως οι άνθρωποι αυτοί δεν είχαν το θεό τους. Από την πρώτη μέρα με το πρόσχημα της ωριμασμένης ελιάς (γαλακτωμένες, όπως τις ονόμαζαν) υποβίβαζαν τις κατηγορίες κι έτσι η πρώτη κατηγορία αυτόματα μετατρεπόταν σε δεύτερη ή και σε τρίτη με την αντίστοιχη μείωση της τιμής της.

Η αναλγησία αυτών των ανθρώπων έφτασε στο αποκορύφωμα, όταν στις 13/10/2010 στις 12 η ώρα σταμάτησαν την παραλαβή κι ύστερα από τρεις ώρες ανάρτησαν νέο τιμοκατάλογο με 0,60 ευρώ για την πρώτη κατηγορία, αιφνιδιάζοντας μας. Η αντίδραση των περισσότερων παραγωγών ήταν ακαριαία. Πήραμε τα αυτοκίνητά μας στα οποία είχαμε φορτωμένες τις κλούβες με τις ελιές και φύγαμε. Ορισμένοι όμως. μην έχοντας άλλη επιλογή, παρέμειναν και παρέδιναν με τις νέες εξευτελιστικές τιμές. Όσοι αποχωρήσαμε προτιμήσαμε να τις πάμε στο ελαιοτριβείο για λάδι. Άλλοι τις πήγαν σε εργοστάσια γειτονικών χωριών και τις παρέδωσαν εκεί. Μάλιστα ένας έμπορος γειτονικού χωριού προσέφερε την τιμή των 0,85 ευρώ για την πρώτη κατηγορία και στη συνέχεια τις πλήρωσε κανονικά στις ημερομηνίες που συμφωνήθηκαν.
Οι διαχειριστές της MACOLIVE όμως, αφού κατέβαλαν ένα μικρό ποσό μέσα στον Οκτώβρη και στη συνέχεια άλλο ένα ποσό τα Χριστούγεννα, που ισοδυναμούσαν με το μισό του αντιτίμου της συνολικής παραγωγής, δεν έκανε το ίδιο για το μήνα Μάρτη κατά τον οποίο είχε δεσμευτεί ότι θα μας ξοφλούσε. Έκτοτε παρ’ όλες τις τηλεφωνικές μας οχλήσεις αδιαφόρησαν να καταβάλλουν το άλλο μισό της οφειλής τους.

Ένας συμπολίτης μας ισχυρίζεται ότι εξοφλήθηκε. Όλοι οι υπόλοιποι έχουν να λαμβάνουν και ορισμένοι μάλιστα σημαντικά ποσά. Αρκετοί έχουν καταφύγει στους δικηγόρους τους.

Αλήθεια, ποιος θα προστατέψει τους ελαιοπαραγωγούς από την αναλγησία αυτών των εμπόρων;

 Πηγή  http://samatas-stin-ormylia.blogspot.com/