Γράφει ο γιατρός Γιώργος Νεοφώτιστος
Η Δημοκρατία στη χώρα μας είναι γεγονός πως «υποφέρει». Για αυτό και στη πρώτη μεγάλη οικονομικοκοινωνική κρίση που ξέσπασε , φάνηκε πόσο «γυμνή» την είχαμε αφήσει, , έρμαιο στις ορέξεις των πάσης φύσεως εξωθεσμικών κέντρων που αποφασίζουν για τη τύχη της , ερήμην σχεδόν του κύριου εκφραστή της, που είναι οι πολίτες.
Ήταν τόσο καταλυτικές οι παρεμβάσεις τους, τις οποίες ζήσαμε τον τελευταίο μήνα που δεν νομίζω να έμεινε η παραμικρή αμφιβολία σε κανέναν το πώς ακριβώς εννοούν ΕΚΕΙΝΟΙ την Ελληνική δημοκρατία. Έθεσαν τόσα πολλά «αδιέξοδα» , κινητοποιώντας εκβιαστικούς μηχανισμούς που έθεσαν εν αμφιβόλω τη αρχή πως «..στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα..»
Και όμως, κανένας διαχρονικά δεν αμφισβήτησε την υπεροχή της απέναντι από άλλα πολιτεύματα.
Ο ο Γ. Τσόρτσιλ, είχε πει κάποτε πως : «Κανείς δεν ισχυρίσθηκε ότι η Δημοκρατία είναι τέλεια ή πάνσοφη. Αντίθετα, όπως έχει ήδη ειπωθεί, η Δημοκρατία είναι η χειρότερη μορφή διακυβέρνησης – αν εξαιρεθούν βέβαια όλες οι άλλες μορφές που δοκιμάστηκαν στο παρελθόν».
Τι φταίει λοιπόν και τραυματίστηκε η δημοκρατία μας; Έχουμε άραγε σκεφτεί μήπως ζώντας σε μια κατ’ επίφαση ελεύθερη χώρα, δεν θελήσαμε εμείς οι ίδιοι να την θωρακίσουμε; Και πρώτα από όλα, σκεφτήκαμε ποτέ αν κάποιοι που μας εκπροσωπούν όλα αυτά τα χρόνια, είναι οι «κατάλληλοι»;
Μια βασική αρχή της Δημοκρατίας είναι η εναλλαγή των προσώπων στη Βουλή. Όταν όμως στο Ελληνικό κοινοβούλιο κυριαρχούν τα ίδια πρόσωπα δεκαετίες ολόκληρες, ή και ακόμα χειρότερο κάποιες δυναστείες, τότε καταστρατηγείται αυτομάτως αυτή η αρχή.
Να λοιπόν πεδίον δόξης λαμπρό για όλους μας, στις επόμενες εκλογές να φροντίσουμε εμείς οι ίδιοι να επιλέξουμε τους «αρίστους».
Κάποιος είπε πως, ο πολίτης έχει μόνο μια ευκαιρία, κάθε 4 χρόνια και για μερικά μόνο λεπτά πίσω από το παραβάν, για να προστατέψει τη χώρα και την οικογένεια του.
Ας αναλογιστεί κάθε ένας από μας με τρόπο απλό, πως εκείνο που επιθυμεί για το καλό της πατρίδας και της δημοκρατίας , είναι να αναθέσει την εκπροσώπησή του σε εκείνον το πολιτικό τον οποίον θεωρεί πιο κοντά στις δικές του ανησυχίες και προσδοκίες.
Έτσι θα είναι εύκολο , όσο και αν τα ΜΜΕ κάνουν ότι μπορούν να του «υποδείξουν» ποιον να ψηφίσει , να αποκλείσει από τη βουλή όσους:
1 Δεν έχουν μπει στη διαδικασία να εργαστούν ποτέ στη ζωή τους (και δεν μιλώ για εργασία σε πατρικές επιχειρήσεις).
2 Δεν έχουν τουλάχιστον μια 10ετία πραγματικών ασφαλιστικών εισφορών, με το τεκμήριο της ειλικρινούς φορολογικής και ταμειακής εισφοράς προς τη χώρα .
3 Δεν μπορούν να αποδείξουν όχι μόνο την νόμιμη αλλά συγχρόνως και ΗΘΙΚΗ απόκτηση των περιουσιακών στοιχείων, που κατέχουν μέχρι της υποβολής της υποψηφιότητας τους.
Αν η οποιαδήποτε αλλαγή στα πολιτικά πράγματα της χώρας δεν αγγίξει άμεσα θέματα που αφορούν στους 300 που μας εκπροσωπούν, (ένας υπερβολικός αριθμός για τη μικρή και φτωχή μας χώρα,) τότε μάταια θα ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ σε καλύτερες μέρες.
ΠΗΓΗ: elpidablog
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου