ΔΑΝΕΙΟ Η «ΕΠΕΝΔΥΣΗ» ΤΟΥ ΚΑΤΑΡ ΣΤΑ ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ ΧΡΥΣΟΥ ΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ

Πλιάτσικο στο δημόσιο ορυκτό πλούτο

Προσφυγή κατά των κανονιστικών διατάξεων της συμφωνίας από τον Δικηγορικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης

 

Σε επενδυτική συμφωνία ύψους 1,1 δισ. ευρώ, για εξόρυξη χρυσού στη Χαλκιδική, κατέληξαν ο Γ. Παπανδρέου και ο εμίρης του Κατάρ, Χαμάντ Μπιν Χαλίφα Αλ Θάνι, από την οποία, μάλιστα, θα δημιουργηθούν 1.500 νέες θέσεις εργασίας. Αλήθεια ή ψέμματα;

Σαφώς συμφώνησαν οι δύο πλευρές στην παραχώρηση των μεταλλείων Χαλκιδικής, αλλά όντως πρόκειται για επένδυση ή μήπως είναι δανεισμός; Όπως ανακοίνωσε η εταιρεία Ελλάκτωρ, των Μπόμπολα - Καλλιτσάντση, «η συμφωνία κρίθηκε σκόπιμη τόσο για τη διευκόλυνση της χρηματοδότησης, προκειμένου να ξεκινήσει άμεσα η α’ φάση του έργου της εταιρείας Ελληνικός Χρυσός στη Χαλκιδική, όσο και για τη συμμετοχή της Qatar Holding στο συγκεκριμένο έργο ως στρατηγικού επενδυτή, με χορήγηση δανείου ποσού 600 εκατ. δολαρίων». Έτσι η Qatar Holdings δεν είναι στρατηγικός επενδυτής αλλά δανειστής στην εταιρεία European Goldfields, που εκμεταλλεύεται τα ορυχεία χρυσού στη Χαλκιδική, με επιτόκιο 7% και δέσμευση αποπληρωμής σε 7 χρόνια, αρχής γενομένης από το 2015. Ακόμα η European Goldfields θα χορηγήσει δάνειο 150 εκατ. ευρώ στους μετόχους της Ελλάκτωρ και Κούτρας, ώστε να συμμετάσχουν στην «επένδυση».  
Εν τέλει πόσες θέσεις εργασίας θα δημιουργηθούν και με τι κόστος; Στην εταιρεία «Ελληνικός Χρυσός» εργάζονται σήμερα 350 άτομα. Η συμφωνία προβλέπει ότι ενδέχεται να δημιουργηθούν σε βάθος πενταετίας άλλες 900 θέσεις εργασίας, ενώ η παραγωγή του χρυσού αναμένεται να ξεκινήσει στην περιοχή Ολυμπιάδα στα μέσα του 2012. Όπως, όμως, σημείωσε και ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρας: «Δεν μπορεί να διαλύσουμε τα δάση, τα ποτάμια, τις θάλασσες και να έχουμε και εργασιακές σχέσεις και μισθούς των 200 ευρώ για να έρθουν οι επενδυτές να επενδύσουν. Αυτό δεν είναι επενδύσεις. Αυτό είναι πλιάτσικο».
Το «πλιάτσικο» αποκαλύπτεται αν εστιάσουμε στα αναμενόμενα κέρδη. Σύμφωνα με τους ειδικούς θα εξορυχθούν 3 εκατ. ουγγιές χρυσού από την Ολυμπιάδα και 10 εκατ. ουγγιές από τις Σκουριές. Αν υπολογίσουμε ότι η ουγγιά κοστολογείται 1.800 ευρώ τότε η «επένδυση» θα αποφέρει 23.4 δισ. ευρώ στους μετόχους. Έναντι πινακίου φακής, λοιπόν, ξεπούλησε η ελληνική κυβέρνηση το δημόσιο ορυκτό πλούτο προκειμένου να αναπτερωθεί η «εμπιστοσύνη προς τη διεθνή κοινότητα», όπως δήλωσε ο Γ. Παπανδρέου μετά την υπογραφή της συμφωνίας.
Οι κάτοικοι της περιοχής, όμως, δεν αγκάλιασαν -για μια ακόμα φορά- τις αυθαίρετες κινήσεις ξεπουλήματος της κυβέρνησης. Η εκπρόσωπος της συντονιστικής επιτροπής αγώνα κατά της λειτουργίας των μεταλλείων, Κατερίνα Ιγγλέζη, δήλωσε ότι «ο νομός θα οδηγηθεί στο μαρασμό, αφού θα συντελεστεί τέτοια περιβαλλοντική καταστροφή, που και το νερό ακόμα δεν θα είναι πόσιμο» ανακοινώνοντας την πρόθεση των κατοίκων να συνεχίσουν τις κινητοποιήσεις τους ενάντια στη λειτουργία των μεταλλείων. Στο πλευρό των κατοίκων στέκεται και ο Δικηγορικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης, ο οποίος ανακοίνωσε ότι «θα προσφύγει δικαστικά αυτοτελώς κατά κανονιστικών πράξεων της διοίκησης, που σχετίζονται με την εγκατάσταση μεταλλείων χρυσού στη Χαλκιδική».
Στην επικινδυνότητα του έργου συνηγορούν και επιστήμονες. Σύμφωνα με τον Ν. Χαραλαμπίδη, διευθυντή του ελληνικού γραφείου της Greenpeace: «Η εξόρυξη του χρυσού απαιτεί εξορύξεις τεράστιας ποσότητας πετρωμάτων, άλεση των πετρωμάτων, εκχύλιση και διαλυτοποίηση του χρυσού σε «μπάνια» κυανίου. Απαιτεί τεράστιες ποσότητες νερού και αφήνει πίσω της νεκρή γη».
Ίσως γι’ αυτό έσπευσε ο ΓΑΠ να καταργήσει το ΙΓΜΕ, που ήταν ο μοναδικός ανεξάρτητος φορέας για τη γεωλογική και μεταλλευτική έρευνα, αφήνοντας ελεύθερο το πεδίο στα ιδιωτικά συμφέροντα να εκμεταλλευτούν τον ελληνικό ορυκτό πλούτο.

Ιωάννα Δρόσου(epohi.gr)