Τι είδους ακίνητα περιλαμβάνει αυτή η περιουσία; Κάθε είδους: οικόπεδα, αγροτεμάχια, κτίρια, αλλά και..... λίμνες, ποταμούς, λόγγους, ραχούλες, ρουμάνια, δάση, κατσάβραχα, χαράδρες, βουνοκορφές. Πόσα από κάθε κατηγορία, πού βρίσκονται και σε τι κατάσταση, νομική και πραγματική, κανείς δεν ξέρει.
Ποια είναι η αξία αυτής της ακίνητης περιουσίας; Και πάλι, κανείς δεν ξέρει. Για πολλά από αυτά τα ακίνητα η αξία είναι μηδενική, για άλλα η συζήτηση δεν έχει καν νόημα εφόσον ο νόμος τα ορίζει ως εκτός συναλλαγής, για τα υπόλοιπα είναι αδύνατον να ξέρουμε εφόσον δεν ξέρουμε πόσα, πού και ποια είναι, κι εφόσον δεν έχουν βγει ποτέ στο παρελθόν στο σφυρί ώστε να έχουμε έστω μια ένδειξη του πόσο τα αποτιμά η αγορά.
Τα παραπάνω δεν τα βγάζω απ' την κοιλιά μου. Είναι η περίληψη των συμπερασμάτων σχετικής μελέτης του ΙΣΤΑΜΕ, βασισμένης σε στοιχεία της Κτηματικής Εταιρείας του Δημοσίου, κι όποιος θέλει μπορεί να τα επαληθεύσει εδώ. Κι ωστόσο, με βάση αυτή τη μελέτη βγαίνουν διάφοροι δεξιά και αριστερά και λένε ότι η ακίνητη περιουσία του Δημοσίου αποτιμάται χοντρικά στα 300 δις ευρώ (περίπου 272 δις, διορθώνουν όσοι θέλουν να παριστάνουν τους λεπτολόγους), τ' ακούει κι ο άλλος στην τηλεόραση και λέει δεν μπορεί, για να το λένε κάπως έτσι θά 'ναι, άντε να μην είναι 300 μια που στην Ελλάδα έχουμε την τάση να τα φουσκώνουμε τα νούμερα καταπώς μας βολεύει, άντε να είναι πες 200.
Δες τώρα πώς έχει προκύψει αυτό το νούμερο, για να καταλάβεις πάνω σε ποια βάση γίνεται η όλη συζήτηση:
"Χρησιμοποιώντας την πιο απλή μέθοδο, χωρίς να υπολογίζω επιπλέον κριτήρια και αγοραίας αξίας που έχουν γίνει βάσει εκτιμήσεωνκατά καιρούς, υπολόγισα έναν μέσο όρο τιμής ανά τετραγωνικό μέτρο και Νομαρχία. Αυτόν τον μέσο όρο τον ανήγαγα ώστε να υπολογίσω συνολικές αξίες ανά Νομαρχία και την Επικράτεια". Τάδε έφη ο Προϊστάμενος της Επιτελικής Μονάδας Μητρώου της Κτηματικής Εταιρείας του Δημοσίου (από την ίδια μελέτη).
Ναι, με αυτήν την εξαιρετικής επιστημονικής αξιοπιστίας μέθοδο προέκυψε το νούμερο, και πάνω σε αυτό το νούμερο πατάνε κυβέρνηση και τρόικα και συμφωνούν στην "αξιοποίηση" της περιουσίας του Δημοσίου, κι όχι μόνο, αλλά βάζουνε και στόχους, να εισπράξει λέει το Δημόσιο 50 ολόκληρα δις. Μέχρι το 2015. Ή τέλος πάντων, για να μη γινόμαστε μπακάληδες μια που η συζήτηση έχει κατά τα άλλα, αχέμ, επιστημονικό υπόβαθρο, να μην πούμε 50 δις, να πούμε ξερωγώ 25-30, μια που τα υπόλοιπα θα τα εισπράξει λέει "αξιοποιώντας" άλλες υποδομές, μερίδια συμμετοχής σε εταιρείες κλπ.
Και πες μου εσύ τώρα ότι αυτή τη συζήτηση μπορείς να την πάρεις στα σοβαρά.
Και πες μου εσύ τώρα ότι σοβαροί υποτίθεται οργανισμοί όπως το ΔΝΤ, η Κομισιόν και η ΕΚΤ πιάνονται από τέτοιου είδους δεδομένα και χαράζουν πολιτική πάνω σε αυτά, πολιτική η οποία υποτίθεται έχει σοβαρούς σκοπούς, πολιτική η οποία υποτίθεται θα βοηθήσει το ελληνικό Κράτος να μειώσει το έλλειμμα, το χρέος, το ο,τιδήποτε.
Και πες μου εσύ τώρα ότι αυτό το πράγμα λέγεται "αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας" και όχι ξεπούλημα κοψοχρονιά, ελάτε κυρίες, ό,τι πάρετε ένα κατοστάρικο.
Πες το μου εσύ, γιατί εγώ είμαι μπουμπούνας και δεν το καταλαβαίνω. Εγώ το μόνο που καταλαβαίνω είναι ότι οικονομική πολιτική, και πολιτική γενικότερα, μπορεί να γίνεται μόνο με βάση πραγματικά δεδομένα που προκύπτουν τεκμηριωμένα, με παραδεδεγμένη μεθοδολογία, και που δίνουν συμπεράσματα τα οποία μπορούν να ελεγχθούν. Κι ότι μέθοδοι του τύπου "τρεις το λάδι, τρεις το ξίδι" και "κοίτα πόσα μας λείπουν, να δω πόσα ζητάμε" δεν θα έπρεπε να χρησιμοποιούνται ούτε για να κουμαντάρει κανείς ψιλικατζίδικο, όχι ολόκληρο κράτος και μάλιστα εν μέσω κρίσης.
Αλλά πάλι μπορεί να κάνω και λάθος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου