Πριν δύο μέρες, στις 9 Οκτωβρίου, στην Ορμύλια, τα εργοστάσια επεξεργασίας της ελιάς άρχισαν σιγά σιγά να σταματάνε το ένα μετά το άλλο, λόγω της πληρότητάς τους.
Εκείνη τη μέρα ήρθε ένα κλιμάκιο της γνωστής εταιρίας , Ιταλικής προέλευσης, Macolive, από τη Λαμία.
Αρκετοί είπαν, ότι ήρθαν να μας σώσουν, όχι ότι είχαν καλύτερη τιμή από τους άλλους, αλλά τουλάχιστον μας δινόταν η ευκαιρία να διώξουμε τις μεγάλες ποσότητες ελιάς που είχε (και παραμένει ακόμα) απομείνει στα δέντρα.......
(Ο Δήμος τους παραχώρησε το πάρκινγκ του γηπέδου, ενώ Ορμυλιώτες ελαιοπαραγωγοί τους εφοδίασαν με τα απαραίτητα πράγματα:ρεύμα, τραπέζι κ.ά.)
Τις πρώτες δύο μέρες όλα κύλησαν ομαλά.
Έκαναν μικροπαρατηρήσεις και έδειχναν ανεκτικοί σε θέματα γαλακτώματος της ελιάς κ.ά..
Ανέφεραν πως οι γαλακτωμένες "πρώτες" από 0,85 ευρώ/κιλό πάει στο 0,60 ευρώ/κιλό.
Ορισμένοι Ορμυλιώτες ελαιοπαραγωγοί αντέδρασαν, λέγοντας πως όλες πλέον θα τις βγάζουν γαλακτωμένες ή με άλλα κουσούρια, γνωστό φαινόμενο στις σχέσεις εμπόρων-παραγωγών.
Βέβαια, οι έμποροι έβρισκαν κουσούρια σε ποσότητες που τη χθεσινή μέρα ήταν άψογες κατά τα λεγόμενά τους, και έτσι το κάθε φορτίο κατέληγε "μία σκάλα παρακάτω" όπως συνηθίζουν να λένε στη "γλώσσα της ελιάς".
Γι' αυτό λοιπόν, ένα έχω να πω...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου